Σελίδες

Τρίτη 2 Αυγούστου 2016

Όχι η Ηλιούπολη δεν μυρίζει πλέον γιασεμί!!!

Θυμήθηκα αυτές τις μέρες που ήμουν παιδί και μεγάλωσα σε αυτή την Πόλη. Οι επιστήμονες λένε πως αυτές οι αναμνήσεις είναι η αρχή μιας κατάθλιψης. Όμως ελάχιστα με ανησυχεί τι λένε οι επιστήμονες.



 Αυτοί δεν προέβλεψαν τίποτα από τα δεινά που περνάμε σήμερα. Εκτός από φακελάκια και εκμετάλλευση του ανθρώπινου πόνου δεν έχω να θυμηθώ τίποτα καλό για τους Έλληνες γιατρούς. Οι ελάχιστες εξαιρέσεις απλώς επιβεβαιώνουν τον κανόνα!! Αλλά δεν θέλω να τα βάλω σήμερα με καμιά επαγγελματική ομάδα.

 Ο λόγος που καλοκαιριάτικα μπήκα στον πειρασμό να αφιερώσω είκοσι λεπτά μπροστά στο πληκτρολόγιο μου είναι για να σας αναφέρω τι μου λείπει. Μου λείπει η Πόλη μου , αυτή που την άνοιξη μοσχοβόλαγε γιασεμί, αυτή που είχε μονοκατοικίες ή διπλοκατοικίες με κήπους που ζήλευαν μέχρι και οι Θεοί!!

Και ξαφνικά η αντιπαροχή (αυτή που κατέστρεψε και την δική μου ζωή) οι μεγάλες πολυκατοικίες με τα πολλά διαμερίσματα, τόνοι τσιμέντου, χαμηλοτάβανα πλέον τα διαμερίσματα, ελάχιστο πράσινο εκτός από τις γλάστρες στο μπαλκόνι. Είναι στιγμές που αναπολώ τις ελιές στα πεζοδρόμια του πατρικού μου σπιτιού , τις τριανταφυλλιές του κήπου μας , τις λεμονιές μας αλλά και τις συκιές. Θυμάμαι το γιασεμί που σκαρφάλωνε στην βεράντα του σπιτιού μας και την μητέρα μου μονίμως να ασχολείται και να φυτεύει καινούργια φυτά. Εγώ δυστυχώς δεν πήρα αυτή την "τρέλα" της, είχα πάρει την υπομονή της αλλά κάπου στην πορεία χάθηκε και αυτή.

 Παραμένω με όλα τα ελαττώματα του μακαρίτη του πατέρα μου και σκέφτομαι πλέον πόσο δίκιο είχε όταν ένιωθε τυχερός που μεγάλωσε στην επαρχία. Που να παίξουν τα παιδιά σας φίλες και φίλοι; Τι έχει απομείνει σε αυτή την Πόλη που δεν έχει  τσιμεντοποιηθεί;  Που είναι οι τριανταφυλλιές , και τα γιασεμιά που ομόρφαιναν τις αυλές μας; Τίποτα δεν θυμίζει την Πόλη που μεγάλωσα. Τίποτα δεν έχει πλέον την αξία του παλιού μπακάλικου που έδινε άλλη αξία σε όλους μας.

Την θέση του πήρε το απρόσωπο super market , πολλοί υπάλληλοι κανείς ιδιοκτήτης και φυσικά ουδείς μπορεί να βρει πολλές φορές και κάποιον υπεύθυνο!! Βέβαια τι να τον κάνει. Γνωρίζεις από πριν πως οδηγήθηκες εκεί για να γίνεις φτωχότερος, για να διαλύσει η μεσαία τάξη. Λίγες κάβες μείνανε ακόμα θα κλείσουν και αυτές και μετά θα αναζητάμε όλοι μας όλα αυτά τα μικρομάγαζα που έκλεισαν από την δεκαετία του 1990 έως και σήμερα. Στην θέση που είναι σήμερα το σουβλατζίδικο ο Γιώργος ήταν παλιότερα του ξαδέλφου μου που ονομαζόταν Σταύρος.

Εκεί τουλάχιστον έμεινε η επιχείρηση και άλλαξε μόνο το όνομα. Όμως έκλεισε ο ΝΑΣΤΟΣ η πιο παλιά και από τις πιο ωραίες  καφετέριες της Πόλης μας , καθώς και δεκάδες μαγαζιά που πουλούσαν ανδρικά και γυναικεία ρούχα. Η μεγαλύτερη όμως καταστροφή μας ήταν πως μετά το 1980 άρχισαν να γίνονταν πολυκατοικίες στην περιοχή μας. Πλέον ελάχιστες είναι οι μονοκατοικίες που απέμειναν να μας θυμίζουν πως κάποτε οι άνθρωποι δεν προτιμούσαν να μένουν σε "κλουβιά" που τους τα παρουσίαζαν ως σπίτια πολυτελείας!!

 Είχε δίκιο ο μακαρίτης ο πατέρας μου πως δεν είναι δυνατόν να μεγαλώσει κανείς ορθά μέσα σε αυτά. Άλλωστε ήταν από πολύτεκνη οικογένεια. Είχε άλλα 11 αδέλφια κανένα σήμερα εν ζωή αφού ήταν ο μικρότερος και σκέφτομαι πως είναι δυνατόν τότε στα δύσκολα οι άνθρωποι να έκαναν παιδιά και σήμερα να μην κάνει κανείς. Βλέπετε τότε δεν είχαν iphone, τηλεόραση , αυτοκίνητο και δεν τους ένοιαζε ιδιαίτερα αυτή τους η "φτώχεια" ήταν πλούσιοι σε αγνά προϊόντα , σε αισθήματα και έδειχναν περισσότερο αλληλεγγύη για τους συγχωριανούς τους.


Σήμερα σε μια απρόσωπη Πόλη μας έμειναν οι διανομές τροφίμων της δημοτικής αρχής που πρωτοστάτησε στο ΜΕΝΟΥΜΕ ΕΥΡΩΠΗ και φυσικά το σπιτικό φαγητό με μικρό κόστος κοντά στα 3 ευρώ λες και ένα χιλιάρικο είναι λίγο για μια μακαρονάδα!!! Ευτυχώς υπάρχει ακόμα ο θερινός κινηματογράφος να μας θυμίζει πως κάποτε υπήρχε μια άλλη Ηλιούπολη.

Κάποτε είχαμε θερινό κινηματογράφο και εδώ πάνω στην Αρχιμήδους για όσους είναι πιο παλιοί και θυμούνται. Μάλλον θα έπρεπε ήδη να είμαι Κεφαλονιά και να μην ασχολούμαι καν με την Πόλη που γεννήθηκα και μεγάλωσα. Όμως αγαπάω αυτή την Πόλη πιο πολύ από την ίδια μου την ζωή. Αδύνατο να είμαι ευτυχισμένος αλλού , αδύνατον να δω άλλη πιο όμορφη σε όλο τον κόσμο!!!

Όχι δεν είμαι τοπικιστής απλώς από αυτή την Πόλη έλειπε μόνο η θάλασσα στα παιδικά μου χρόνια. Σήμερα λείπουν πάρα πολλά και κυρίως έχει χάσει την ανθρωπιά της. Ενδιαφέρεται πιο πολύ για τους σκύλους και τις γάτες παρά για τους ανθρώπους. Έχουμε την μεγαλύτερη φιλοζωική αλλά ουδείς σκέφτεται πως αυτή η Πόλη έχει υποστεί αλλοιώσεις που δεν την κάνουν πλέον ελκυστική σε πολλούς. Μα καλά ποιος Υπουργός σκέφθηκε πως μπορεί κάποιος να χτίζει πέντε ορόφους σε αυτή την Πόλη; Ποιος έδωσε το δικαίωμα στον άπληστο μηχανικό να καλύπτει όλους τους ημιυπαίθριους χώρους και να μην αφήνει καθόλου ακάλυπτη επιφάνεια;

Όλοι γνωρίζουμε. Αυτοί που ψηφίζαμε επί δεκαετίες για να φτιάξουν την Ελλάδα και να την κάνουν ισχυρή/ Είναι αυτοί που σήμερα μας κατηγορούν επειδή λέει εμείς φταίμε που βουλιάξαμε. Είναι οι Καραμανλήδες, οι Παπανδρέου , οι Σημίτηδες , και όλο αυτό το τσούρμο που έβγαλε εκατομμύρια στις πλάτες μας. Τώρα περιμένουν να τους σώσει ο Μητσοτάκης. Δυστυχώς σε αυτή την Πόλη με τους πολλούς αριστερούς ουδείς βοήθησε στο να παραμείνουμε ανθρώπινη Πόλη. Τα στημένα συλλαλητήρια τους σταμάτησαν όταν βολεύθηκαν σε μια θεσούλα. Ο δήθεν ανθρωπισμός των ΜΚΟ τους είναι ψεύτικος αφού "αγαπάνε" τους μετανάστες επειδή βγάζουν εκατομμύρια ευρώ. Ακόμα και η φιλανθρωπία τους προς τους συνέλληνες γίνεται για να κονομήσουν συγκεκριμένα επιχειρηματικά συμφέροντα. Δέκα οικογένειες κατέστρεψαν την Ελλάδα και οι 300 πλέον δεν είναι του Λεωνίδα αλλά της Μέρκελ , του Σόϊμπλε, του Πούτιν ή του Ομπάμα!!

Ουδείς ξέρει να μας πει σε πόσα χρόνια θα γυρίσουμε στην κανονικότητα του 2007. Κανείς δεν λέει γιατί ξέρει πως δεν θα ζούμε όταν και πάλι η Ελλάδα θα σταθεί στα πόδια της. Λέμε στις επόμενες δημοτικές εκλογές του 2019 αντί να πετροβολάμε από έξω να προσπαθήσουμε να κατέβουμε στην κατηφόρα που λέγεται πολιτικός στίβος έστω και σε τοπικό επίπεδο. Βαρεθήκαμε βλέπετε να λένε πως μας εκπροσωπούν άλλοι που δεν πιστεύουν τίποτα ίδιο με εμάς. Βαρεθήκαμε να βλέπουμε όλους να περιμένουν από τα ΕΣΠΑ να σωθεί αυτή η Πόλη. Βαρεθήκαμε να βλέπουμε αυτή την Ε.Ε . Δεν θέλουμε να επικρατήσει πλήρως η Παγκοσμιοποίηση , δεν θέλουμε να επικρατεί η αριστερή ιδεολογία σε καμιά έκφανση της ανθρώπινης ζωής!! Με τέτοιο στίγμα πολιτικό οι πολιτικοί χώροι που θα μπορούσαν να μας στηρίξουν είναι συγκεκριμένοι.

 Όμως εμείς ελπίζουμε αφού εδώ ο ΣΥΡΙΖΑ του 4% κυβερνάει μια χώρα γιατί εμείς να μην μπούμε σε ένα δημοτικό συμβούλιο; Δεν ξέρω εάν καταφέρουμε να γκρεμίσουμε όλα τα κακώς κείμενα της μεταπολίτευσης αλλά σίγουρα η Πόλη μας θα αποκτήσει μια αντιπολιτευτική φωνή με συγκεκριμένο ιδεολογικό στίγμα. Δεν θα αφήσουμε να γεμίσει η Πόλη μας μουσουλμάνους για να ξεσηκωθούμε , ούτε φυσικά να γίνει Τζαμί στην Ηλιούπολη για να ξυπνήσουμε. Δεν μας αφορά καθόλου η αλληλεγγύη σας προς τους πρόσφυγες, και φυσικά μισούμε θανάσιμα τον Άρη Βελουχιώτη, τον Μπελογιάννη και όλους αυτούς που κάποιοι μας παρουσιάζουν ως ήρωες. Αλλά να που τελικά όλα είναι πολιτική.

Εάν δεν υπήρχε η δυνατότητα από το Κράτος δεν θα γεμίζαμε τσιμέντο, εάν δεν υπήρχε όλο αυτό γύρω μας το μαύρο δεν θα ξεπήδαγαν στην επιφάνεια όλοι αυτοί οι "κακοί" εθνικισμοί που ίσως μας οδηγήσουν σε κάποιο τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο. Εμείς είμαστε υπερήφανοι για το Έθνος μας και ας το καταλάβουν καλά αυτό όσοι θέλουν να μας δημιουργήσουν ενοχές. Είμαστε ακόμα υπερήφανοι για την Λευκή Φυλή που τα συστημικά ΜΜΕ βρίζουν από το πρωί μέχρι το βράδυ. Είμαστε λίγοι λέτε και "ρατσιστές" όχι δεν μας μετρήσατε ποτέ σωστά γιατί δεν ψηφίζαμε. Άλλωστε ήταν όλα τόσο καλά που πολλοί αντί για ψήφο έπιναν αμέριμνοι το καφεδάκι τους σε μια καφετέρια ή ψήφιζαν πολιτικούς που δεν είχαν κανένα κοινό μαζί τους. Αλλά πολλά είπαμε και αυτό το Αυγουστιάτικο απόγευμα καιρός να ετοιμαζόμαστε έχουν μείνει μόλις τρία χρόνια και κάτι μήνες για την δική μας μάχη.

Σ.Μ 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου