ιphone (άι σιχτίρ)

Σε μια κοινωνία ανάλγητη, σε μια χώρα που αδυνατεί να  πάρει τα μαθήματά της  , να μάθει και να αλλάξει , καταφέραμε να σπάσουμε ένα ακόμα ρεκόρ.

https://www.insider.gr/epiheiriseis/tehnologia/122409/exantlithikan-ta-iphones-11-10-ekat-eyro-tin-proti-imera-diathesis
Την στιγμή που πουλιέται το τελευταίο κομμάτι , αυτού του σύγχρονου φετίχ  και ο ανικανοποίητος επίδοξος αγοραστής βυθίζεται σε κατάθλιψη της κάπου κοντά μας, ανάμεσά μας στην πόλη μας …..

https://www.newsbeast.gr/greece/arthro/5432415/mitera-menei-me-tin-7chroni-kori-tis-se-patari-katastimatos-meta-tin-exosi-poy-tis-egine

Σε μια πόλη που δεν φείδεται χρημάτων , για χριστουγεννιάτικα στολίδια, για να φτιάχνει και να ξηλώνει πεζοδρόμια (και ας μην έχουν προβλήματα) , για να πληρώνει ιδιώτες για διάφορα έργα και υπηρεσίες (που θα μπορούσε αρκετές  από αυτές να τις κάνει με δικά της μέσα και προσωπικό) ,  που με ιδιαίτερη σπουδή δεν αφήνει κανένα χρηματοδοτούμενο πρόγραμμα για κατασκευές και συντηρήσεις ( για να μην μείνουν χωρίς δουλειά οι ίδιοι –γνωστοί  εργολάβοι – προμηθευτές).

Σε μια πόλη που περηφανεύεται για τις κοινωνικές υπηρεσίες που διαθέτει και για το δίκτυο κοινωνικής αλληλεγγύης.

Σε μια κοινωνία, σ’ένα κράτος, σε μια  πόλη που το μόνο που την ενδιαφέρει (με ελάχιστες εξαιρέσεις) είναι η προσωπική ευδαιμονία, το συμφέρον,  ο «βολεψακισμός». Μια θεσούλα στο δημόσιο , έστω και ως συμβασιούχος (θα την βρει την άκρη και θα μονιμοποιηθεί), μια σύμβαση για εργολαβία ή προμήθεια, μια «μιζούλα» και η ζωή συνεχίζεται.

Αυτή η γυναίκα και το παιδί της δεν είναι μία άγνωστη. Θα μπορούσε να είναι ο καθένας μας . Μια στιγμή είναι αρκετή , για να χάσουμε την επίπλαστη  ευδαιμονία , ισορροπία και υγεία της ζωής μας.

Αλλά το χειρότερο απ’όλα είναι ότι όλα τα παραπάνω αποδεικνύουν κάτι τραγικό.

Η ΚΡΙΣΗ ΔΕΝ ΜΑΣ ΔΙΔΑΞΕ ΤΙΠΟΤΑ. ΖΟΥΜΕ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΣΚΕΦΤΟΜΑΣΤΕ , ΝΑ ΜΑΘΑΙΝΟΥΜΕ ΚΑΙ ΔΙΟΡΘΩΝΟΥΜΕ ΤΑ ΛΑΘΗ ΜΑΣ. ΖΟΥΜΕ ΜΙΑ ΕΙΚΟΝΙΚΗ ΖΩΗ ,ΜΕΣΑ  ΑΠΟ ΤΟ FACEBOOK , TO INSTAGRAM, TO ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ. ΤΟ ΚΙΝΗΤΟ ΤΗΛΕΦΩΝΟ ΑΠΟ ΜΕΣΟ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΕΓΙΝΕ  ΤΟΤΕΜ ΕΠΙΔΕΙΞΗΣ , ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΚΑΤΑΞΙΩΣΗΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗΣ ΠΡΟΒΟΛΗΣ.

ΟΜΩΣ ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΣΥΝΑΝΘΡΩΠΟΙ ΜΟΥ ΞΕΧΑΣΑΜΕ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΟΥΜΕ ΜΕ ΕΝΑΝ ΑΜΕΣΟ ΤΡΟΠΟ. ΝΑ ΑΚΟΥΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΤΟΝ ΑΛΛΟ , ΝΑ ΑΙΣΘΑΝΟΜΑΣΤΕ ΤΟΝ ΤΟΝΟ , ΤΗΝ ΧΡΟΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΟΜΟΡΦΙΑ ΤΩΝ ΛΕΞΕΩΝ, ΝΑ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΤΟΝ ΑΛΛΟ ΜΕΣ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΚΑΙ ΝΑ ΝΟΙΩΘΟΥΜΕ ΤΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΤΟΥ.
ΞΕΧΑΣΑΜΕ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΝΘΡΩΠΟΙ.

Το κείμενο είναι αναγνώστη του ιστολογίου μας και το δημοσιεύω χωρίς να αλλάξω τίποτα απολύτως.

Σ.Μ