Τουλάχιστον αυτός δεν μας εξέπληξε αφού είναι φανερό τι ακριβώς πρεσβεύει . Ο επικεφαλής λοιπόν της δημοτικής παράταξης "Δημοτική Ανατροπή - ΝΕΑ ΠΟΡΕΙΑ" Δημήτρης Μωραίτης που δεν έχει κατέβει ποτέ έως σήμερα για υποψήφιος δήμαρχος της πόλης μας είχε δηλώσει με αφορμή τον θάνατο του δοτού δημάρχου της χούντας Κώστα Δελλαπόρτα το "μακρινό" 2012 .
Διαβάζουμε σχετικά στον τοπικό τύπο....
Ο Επικεφαλής της «Δημοτικής Ανατροπής ΝΕΑ ΠΟΡΕΙΑ» Δημήτρης Μωραΐτης για το θάνατο του Κωνσταντίνου Δελλαπόρτα έκανε την παρακάτω δήλωση:
«Με θλίψη αποχαιρετούμε έναν άξιο άνθρωπο, έναν έντιμο και ικανό Δήμαρχο, καθώς κι έναν συνετό άνθρωπο. Βρισκόταν πάντα στην πρώτη γραμμή για την ανάδειξη της περιοχής μας.
Τα θερμά μου συλλυπητήρια στην Οικογένειά του και στους οικείους του»
Την δήλωση είχε φιλοξενήσει το site City Of Ilioupolis του Γαβριήλ Αραμπατζή κάντε κλικ εδώ σε ένα ρεπορτάζ όπου μπορείτε να διαβάσετε και την κατάπτυστη ανακοίνωση της δημοτικής παράταξης "Νέας Δημοτικής Κίνησης" όπου βέβαια κατά την διάρκεια της θητείας της στήθηκε και το άγαλμα στον κομμουνιστή δήμαρχο Δημήτρη Κιντή έτσι ώστε κανένας οπαδός αυταρχικών και φασιστικών καθεστώτων να μην μείνει παραπονεμένος.
Άμα "ξεπλένεις" ταυτόχρονα μαύρο και κόκκινο φασισμό προφανώς και δημοκράτης δεν είσαι , και βέβαια μπορεί ο νεκρός να "δεδικαίωται"αλλά δεν θα αλλάξουμε την Ιστορία μας για να έχουμε το θλιβερό προνόμιο να την δούμε να επαναλαμβάνεται ως φάρσα.
“Ο νεκρός δεδικαίωται;”
Λέμε συχνά ότι “ο νεκρός δεδικαίωται” οπότε θεωρούμε πως είναι κακό να πούμε την αλήθεια.
Κι όμως, υπάρχει μια παρεξήγηση: Η φράση είναι «ο αποθανών δεδικαίωται από της αμαρτίας» (Ρω μ. 6,7) και σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει αυτό που νομίζουμε.
Ο Απόστολος Παύλος μιλά για τη βάφτιση και το πώς η βάπτιση νεκρώνει την αμαρτία, καθιστώντας τον βαπτισθέντα “νεκρό” για αυτήν. Και προσθέτει πως τελικά ο “νεκρός” δεν μπορεί να αμαρτάνει άλλο.
Περισσότερα και χριστιανικότερα εδώ, απ’ τον Στέργιο Ν. Σάκκο, ομότιμο καθηγητή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
Να ένα απόσπασμα απ’ το κείμενό του:
“Ἕνα ἀπό τά χωρία τῆς ἁγ. Γραφῆς πού παρανοοῦν οἱ πολλοί, εἶναι τό Ρω 6,7 («ὁ ἀποθανών δεδικαίωται ἀπό τῆς ἁμαρτίας»). Ὅταν οἱ πολλοί λένε ὁ ἀποθανών δεδικαίωται ἐννοοῦν ὅτι ὁ ἄνθρωπος πού πέθανε ὁποιοσδήποτε κι ἄν ἦταν εἴτε καλός εἴτε κακός ἐφόσον πέθανε ἔχει δικαιωθεῖ καί ἔχει σωθεῖ στήν μετά θάνατον ζωή. Καί κανείς δέν ἐπιτρέπεται νά τόν κρίνει καί νά τόν κατηγορήσει, αλλά πρέπει νά εἶναι σεβαστός πλέον μεταξύ τῶν ζώντων καί ἀπρόσβλητος.
Ὑπ’ αὐτήν τήν ἔννοια χρησιμοποιοῦν τό χωρίο καί εὐλαβεῖς ἀκόμη χριστιανοί ἀπό ἀμάθεια βεβαίως καί ἁπλότητα καρδίας. Τό χρησιμοποιοῦν δέ καί ἄνθρωποι οἱ ὁποῖοι δέν πιστεύουν στήν ἀθανασία τῆς ψυχῆς· αὐτοί ὅμως τό χρησιμοποιοῦν μέ τήν ἔννοια ὅτι ὁ νεκρός εἶναι σεβαστός καί ἀπρόσβλητος μεταξύ τῶν ζώντων. Ἀρκετοί χρησιμοποιοῦν τό χωρίο καί σέ ἐπικήδειους ἤ ἐπιμνημόσυνους λόγους ἐννοώντας ὅτι ὁ ἀποθανών ἅπαξ καί πέθανε δικαιώθηκε, δηλαδή τοῦ συγχωρήθηκαν τά πάντα.
Ἔτσι δημιουργεῖται ἡ ἀντίληψη ὅτι ὁ θάνατος ἐξιλεώνει τόν ἄνθρωπο ἀπό τίς ἁμαρτίες, ὅλες τίς ἁμαρτίες, καί τόν εἰσάγει καθαρό στήν μέλλουσα ζωή. Μία τέτοια ἀντίληψη ὑπῆρχε καί στόν ἀρχαῖο εἰδωλολατρικό κόσμο καί σέ πολλούς ραββίνους τῶν Ἑβραίων.
Ἀλλά ἡ ἀνωτέρω ἀντίληψη εἶναι προφανῶς ἐσφαλμένη, διότι καταργεῖ τήν κόλαση. Ἐφόσον ὅλοι οἱ ἄνθρωποι πεθαίνουν, ὅλοι δικαιώνονται καί σώζονται. Ἡ ἀντίληψη αὐτή καταργεῖ ἀκόμη τό μυστήριο τῆς μετανοίας, διότι ἄν ὁ θάνατος ἐξιλεώνει τόν ἄνθρωπο ἀπό τίς ἁμαρτίες, τί χρειάζεται τό μυστήριο τῆς μετανοίας;
Ἡ διδασκαλία τῆς ἁγίας Γραφῆς εἶναι σαφής. Οὔτε ὁ θάνατος οὔτε τίποτε ἄλλο δέν μπορεῖ νά ἐξιλεώσει τόν ἀμετανόητο. Ἀλλά ἡ ἁμαρτία του ὅταν αὐτός πεθάνει, ἀκολουθεῖ τήν ψυχή του καί στήν ἄλλη ζωή ( ). Τό χωρίο «ὁ ἀποθανών δεδικαίωται ἀπό τῆς ἁμαρτίας» ἔχει ἔννοια ἐντελῶς διαφορετική ἀπό ἐκείνη πού δίνουν οἱ ἀμαθεῖς καί ἐπιπόλαιοι.
[…] Στήν περικοπή λοιπόν ὅπου περιέχεται τό ἐν λόγῳ χωρίο ὁ ἀπόστολος Παῦλος μιλᾶ γιά τό Βάπτισμα. Λέγει δέ ὅτι τό Βάπτισμα ἔχει τό ἑξῆς βαθύ νόημα. Εἶναι τό «ὁμοίωμα» τοῦ θανάτου τοῦ Χριστοῦ. Τό Βάπτισμα δηλαδή μοιάζει μέ τόν θάνατο τοῦ Χριστοῦ. Ὅπως ὁ Χριστός σταυρώθηκε καί τάφηκε, ἔτσι καί ἐμεῖς κατά τό μυστήριο τοῦ Βαπτίσματος σταυρωνόμαστε καί ἐνταφιαζόμαστε ἤ μᾶλλον συσταυρώνομαστε καί συνενταφιαζόμαστε μέ τόν Χριστό. Καί ὅπως κατά τόν θάνατο τοῦ Χριστοῦ νεκρώθηκε ἡ ἁμαρτία, τήν ὁποία ἐκεῖνος ἀνέλαβε γιά χάρη μας ὡς ἐξιλαστήριο θῦμα, ἔτσι κατά τήν Βάπτιση ὁ παλαιός ἡμῶν ἄνθρωπος τῆς πονηρίας καί τῆς παραβάσεως τόν ὁποῖο ἕκαστος φέρει μέσα του ἐρχόμενος στόν κόσμο, συνεσταυρώθη γιά νά καταργηθεῖ τό σῶμα τῆς ἁμαρτίας «τοῦ μηκέτι δουλεύειν ἡμᾶς τῇ ἁμαρτίᾳ».
Ἡ διεφθαρμένη δηλαδή φύση μας σταυρώθηκε μαζί μέ τόν Χριστό, γιά νά καταστεῖ ἀνενέργητη πρός τήν ἁμαρτία ὡς νεκρή, ὥστε τοῦ λοιποῦ νά μή δουλεύουμε πλέον στήν ἁμαρτία. Εἶναι σάν νά φώναζε ὁ θεῖος ἀπόστολος Ἄνθρωπε! Πρόσεχε ἀπό τήν ἁμαρτία. Ἀφ’ ἧς στιγμῆς βαπτίσθηκες πέθανες γιά τήν ἁμαρτία. Ἀφ’ ἧς στιγμῆς κατῆλθες στήν ἱερά κολυμβήθρα ἐτάφης ἐκεῖ καί μένεις νεκρός γιά τήν ἁμαρτία. Αὐτό τό νόημα τονίζει ὁ ἀπόστολος. Καί εὐθύς προσθέτει· «ὁ γάρ ἀποθανών δεδικαίωται ἀπό τῆς ἁμαρτίας». Ὁ σύνδεσμος γάρ συνδέει μέ τό προηγηθέν χωρίο.
ΥΓ: 24/7/1974 αποκαταστάθηκε η Δημοκρατία στη χώρα μας κάτι που τέτοια μέρα γιορτάζουμε κάθε χρόνο. Κάποιοι στην πόλη δεν είδαν , δεν άκουσαν ή δεν κατάλαβαν τι ζημιά προξένησε στην χώρα η 7χρονη δικτατορία και εξακολουθούν να μνημονεύουν θετικά τους συνεργάτες της . Στο παιχνίδι να πιστεύω στην Αστική Δημοκρατία αλλά να τιμώ τον κόκκινο ή τον μαύρο ΦΑΣΙΣΜΟ εμείς προφανώς και δεν είμαστε διατεθειμένοι να παίξουμε.
Άλλωστε και τα δύο άκρα είναι σε αγαστή συνεργασία και οδηγούν την χώρα μας σε νέα μνημόνια. Οι πιο ξεφτιλισμένοι πατριδοκάπηλοι ήταν είναι και θα παραμείνουν οι χουντικοί γιατί οι κομμουνιστές έτσι και αλλιώς συνειδητά πολεμούν χρόνια κάθε ΕΘΝΙΚΟ και ΑΛΗΘΙΝΟ.
Οι χουντικοί ξεφτίλισαν τις έννοιες Πατρίδα- Θρησκεία - Οικογένεια έτσι ώστε τόσα χρόνια μετά στη χώρα μας να εξακολουθούν να έχουν πέραση ιδεοληψίες της αριστεράς που εάν δεν είχε μεσολαβήσει η χούντα θα είχαν χαθεί στη λήθη της Ιστορίας .
Εξισώνουν τα εγκλήματά τους και θεωρούν δικαίωμά τους να διαφημίζουν το μίσος τους για τον κοινοβουλευτισμό . Για εμάς και ο Κώστας Δελλαπόρτας και ο Δημήτρης Κιντής στο μόνο που διέφεραν ήταν στο χρώμα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου