Ήταν Ιούλιος του 2010 όταν εκδόθηκε το πρώτο "δεξιό" όπως νόμιζαν τότε φύλλο της εφημερίδας "Η Θέση" στην πόλη μας. Το εγχείρημα έφερε την υπογραφή ενός μη δημοσιογράφου αγνώστου έως τότε στο ευρύ κοινό της πόλης του Δημήτρη Μωραίτη.
Το "ιστολόγιο" ΗΛΙΟΥΠΟΛΗ ΧΩΡΙΣ ΟΡΙΑ ξεκίνησε το μακρινό 2014 κατόπιν παρότρυνσης του αειμνήστου φίλου και συναγωνιστή Δημήτρη Παρρά να αναζητεί στοιχεία για την αρχική ομάδα που βρίσκονταν πίσω από το εγχείρημα.
Ο λόγος ήταν πως το ιστολόγιο "Ηλιουπολίτικο Βήμα" στοχοποιούσε συστηματικά τόσο τον αείμνηστο Δημήτρη Παρρά όσο και άλλους ( αδιάφορους για μένα είναι η αλήθεια) συνδημότες μας από διάφορες δημοτικές παρατάξεις και όχι μόνο.
Το λαϊκίστικό φύλλο αρχικώς υπό την διεύθυνση του Σπύρου Ρεβύθη ξεκίνησε αρχικώς διατεθειμένο να συμβάλει εκ δεξιών στην καταπολέμηση της ΔΙΑΦΘΟΡΑΣ εκείνο που δεν γνώριζε ο κ. Ρεβύθης ήταν πως το μέσο είναι το μήνυμα και προφανώς η ιδιοκτησία του. Αυτή και για τον ίδιο είχε "σκιές" χωρίς βέβαια να είμαστε σε θέση (εκείνη στιγμή τέλη του 2014) να γνωρίζουμε εάν οι συνομιλητές μας προσπαθούσαν για ένα αποτυχημένο εγχείρημα να ρίξει ο ένας τις ευθύνες στον άλλο.
Άλλωστε από το κάδρο της δημοσιογραφικής μας έρευνας βγήκε αμέσως ο "Στωϊκός" αφού ήταν εμφανές σε εμάς πως ουδεμία ιδεολογική σχέση δεν είχε με τον κ. Μωραίτη.
Η εφημερίδα υιοθετούσε "βαριά" για τους "πεφωτισμένους" της Αριστεράς στην πόλη μας ιδεολογία αλλά προφανώς οι δημοσιογράφοι ασχολούνται με τα "εγκλήματα" και όχι με τις λεκτικές επαναστάσεις "ψεκασμένων" που θεωρούν τους εαυτούς τους "ιερά τοτέμ". Άλλωστε από το 2013 το "εγχείρημα" του Δημήτρη Μωραίτη είχε αποτύχει αφού η Κική Παρασκευά που είχε διαδεχθεί στην διεύθυνση της εφημερίδας τον κ. Ρεβύθη είχε καταφέρει στην ουσία να την κλείσει!
Αναζητώντας την ΑΛΗΘΕΙΑ χρησιμοποιήσαμε την χρήση μέσων που ο νόμος Βενιζέλου απέκλειε από την φαρέτρα του δημοσιογράφου στην προσπάθειά του να αποκαλύψει την ΑΛΗΘΕΙΑ και έτσι το 2019 μετά από τηλεφωνική επικοινωνία μου με τον Δημήτρη Μωραίτη μετά από ένα νέο του συκοφαντικό εγχείρημα το ιστολόγιο "Εμείς θα τα λέμε" και με τον βασικό καταγγέλλων να έχει φύγει από αυτό τον μάταιο κόσμο θεωρήσαμε πως έπρεπε να σεβαστούμε την επιθυμία του και να μην το "χοντρύνουμε" ενώ εμείς δεν έχουμε τίποτα να φοβηθούμε ή να κρύψουμε.
Άλλωστε το εγχείρημα του κ. Μωραίτη δεν ήρθε να υπηρετήσει Αρχές και Αξίες ούτε να βάλει φρένο στην κυριαρχία της Αριστεράς και για τον λόγο αυτό και οι κομμουνιστές της πόλης για εμάς έβγαλαν ανακοίνωση και όχι για μια εφημερίδα που ζητούσε μόνο ΕΛΛΗΝΕΣ εργάτες στα έργα ανάπλασης της κεντρικής πλατείας της πόλης μας . Δείτε και το σχετικό πρωτοσέλιδο για το οποίο η Λαϊκή Συσπείρωση Ηλιούπολης δεν αντέδρασε αφού και ο κόκκινος φασισμός αναζητά έναν διεθνισμό που αποκλείει από μέσα κάθε ΕΛΕΥΘΕΡΟ άνθρωπο.
Να τονίσουμε πως ο διάλογος των φασιστών του κ. Μωραίτη με σελίδες όπως το Cityofilioupolis του κ. Αραμπατζή που διαφήμιζε ΔΩΡΕΑΝ τα φύλλα της εφημερίδας ήταν πάντα ανοιχτός αφού προφανώς και ενοχλούν αυτοί που δεν είναι μέρος τους συστήματος και όχι όσοι ανακάλυψαν την "επανάσταση" όταν ο πολιτικός χώρος που τους φιλοξενούσε κατάλαβε πως δεν του είναι χρήσιμοι.
Και βέβαια ο διάλογος με τους Σταλινοφασίστες της πόλης συνεχίζονταν αφού οι περιθωριακοί της άκρας Αριστεράς βρήκαν ομοϊδεάτες τους! Οι διαφορές τους είναι πως οι μεν γουστάρουν τον κόκκινο φασισμό και οι άλλοι τον μαύρο.
Όλο το διάστημα που η κυβέρνηση Σαμαρά - Βενιζέλου προσπαθούσε να σώσει την χώρα ο κ. Μωραίτης και οι Σταλινοφασίστες της πόλης ανακάλυψαν τους "γερμανοτσολιάδες" και μαζί με άλλα παρακμιακά κόμματα ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ΕΠΑΜ εκτός από το πλέον παρακμιακό ΚΚΕ συνέχιζαν να πολεμούν όσους προσπαθούσαν να πουν στους πολλούς πως άλλη ευκολότερη λύση σωτηρίας της χώρας δεν υπάρχει από τα μνημόνια.
Οι Τασούληδες της πόλης , οι βρωμιάρες και κρατικοδίαιτες που πίνουν νερό στο όνομα του εκδοροσφαγέα Άρη Βελουχιώτη και φυσικά οι Χρυσαυγίτες συνοδοιπόροι τους έπαιζαν όλες και όλοι μαζί την κασέτα του αντιμνημονίου.
Έτσι ο Σαμαρικός και αείμνηστος Δημήτρης Παρράς γίνονταν εν έτει 2014 στόχος κάθε είδους φασίστα που ανέμενε να αναλάβει τα ηνία του δήμου ( δημοτικές εκλογές 2014) για να κάνει την πόλη όπως υπήρξε επί 12 συναπτά έτη.
Χάλια δηλαδή με δήμαρχο διώκτη κάθε εθνικιστικής άποψης , με διωγμούς υπαλλήλων που δεν άντεχαν να είναι μέλος της Σοβιετίας και κυρίως με δήθεν αγώνες που στοίχισαν στην πόλη μας δεκάδες ακίνητα που θα είχαν δοθεί και θα ήταν ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ και όχι στην ΕΤΑΔ σήμερα εάν άφηναν οι σταλινικοί τον πρώην δήμαρχο Θεόδωρο Γεωργάκη να βάλει φρένο στον παραλογισμό όσων έμαθαν να σφάζουν με κονσερβοκούτια και έχτιζαν καριέρες με τα εγκλήματά τους ενώ θα έπρεπε να είχαν την τύχη της τρομοκρατικής οργάνωσης 17 Νοέμβρη ή των "Πυρήνων της Φωτιάς" που και οι δύο μαζί δεν έπραξαν τα αίσχη όσων θέλουν να τους αποδίδουμε και τιμές λες και είναι ήρωες και όχι κοινοί δολοφόνοι.
Έτσι ο Μωραίτης ιδίως μετά την αποχώρηση του κ. Ρεβύθη από την διεύθυνση της εφημερίδας δεν ήταν θέμα για τους κομμουνιστές αφού όπως θα συνεχίσουμε να γράφουμε η διαφορά τους στον φασισμό είναι ΜΟΝΟ στο χρώμα.
Σε εμάς λοιπόν δεν κάνει καμία εντύπωση γιατί φιλοξενούν κάποιοι τις συκοφαντίες εναντίον μας αφού για αυτούς ο Μωραίτης είναι σύντροφός τους αφού πολεμάει την "φασιστική" διακυβέρνηση Μητσοτάκη όπως βελάζουν τα ζώα που θεωρούν πως υπάρχει χώρος για να επαναλάβουν την περίοδο 1946-1949.
Τους λέμε από τώρα πως οι Εγγλέζοι και οι Αμερικανοί που τόσο μισούν ( επειδή είναι έθνη που έχουν στα κράτη τους πρότυπα Δημοκρατίας) θα επέμβουν και πάλι μην αφήνοντας την κοιτίδα Πολιτισμού να πέσει στα χέρια της απόλυτης ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑΣ που εκπροσωπούν οι δήθεν καλοκάγαθοι "αλληλέγγυοι" που με τα χρήματα των ΗΠΑ έζησαν εάν και δεν εδικαιούτο το Αμερικανικό όνειρο εις βάρος όλων ημών που ανεχθήκαμε επί δεκαετίες τα παραμύθια τους.
Ο προνομιακός συνομιλητής τους Δημήτρης Μωραίτης βρίσκεται πλέον στα σχοινιά και θα προσπαθήσουν να τον περισώσουν επειδή ξέρουν πολύ καλά πως το ιστολόγιό του είναι το τελευταίο τους καταφύγιο για να ανακόψουν την δική μας πορεία.
Μια πορεία που δεν έχει χέρια λερωμένα από αίμα όπως τα δικά τους , και που προφανώς είναι παντελώς αδαείς εάν θεωρούν πως μετά την δολοφονία του Σωκράτη Γκιόλια το καλοκαίρι του 2010 δεν έχουμε πάρει όλα τα αναγκαία μέτρα για να μην έχουμε την τύχη όσων έστω και από άλλο ιδεολογικό μετερίζι κατάφεραν πλήγμα σε όσους κάνουν χρυσές δουλειές στο όνομα δήθεν "αγώνων".
Γιατί βέβαια ο συγγραφέας Δημήτρης Μωραίτης που με το ζόρι γράφει δύο σωστές προτάσεις δεν θα σας σώσει από τους "γερμανοτσολιάδες" αλλά θα σας παραδώσει σε μια κοινωνία όπου άνθρωποι με ιδιαιτερότητες όπως τις δικές του θα καταδικάζουν την "ΔΙΑΦΘΟΡΑ" αποκρύπτοντας την δική τους.
Για αυτό βάλλει συχνά - πυκνά κατά των τάχα συστημικών ΜΜΕ γιατί εάν για κάτι είμαστε υπερήφανοι είναι για την σωφροσύνη που επιδεικνύουν στην πλειοψηφία τους αυτά σε περιόδους κρίσης. Δεν είμαστε ευτυχείς ούτε για την Εκκλησία μας , ούτε για τον στρατό μας και τις ήττες του αλλά ούτε φυσικά για την αναποτελεσματικότητα της ΕΛ.ΑΣ, ούτε τέλος για την ΑΝΟΧΗ των κυβερνώντων και της Αστικής τους Δικαιοσύνης σε όσους αποδεδειγμένα απειλούν την Δημοκρατία μας.
Το τελευταίο φύλλο της εφημερίδας του κ. Μωραίτη όταν ο αρχικός στόχος του είχε επιτευχθεί |
Μια χαρά ήλεγχε ο Τσίπρας τους αρμούς της Εξουσίας το μόνο που δεν μπορούσε να έχει υπό τον έλεγχο του ήταν προφανώς και τις προστάτιδες δυνάμεις της χώρας μας αυτές που απαξιώνουν και τάχα δεξιοί που επί Παπαδόπουλου έκαναν χρυσές δουλειές εις βάρος της κοινωνίας μας και μικραίνοντας ακόμα την σφαίρα επιρροής της χώρας μας.
Επειδή κάποιοι καραβανάδες ένιωθαν ισχυροί χάθηκε ένα κομμάτι της Κύπρου αλλά κυρίως η δυνατότητα που η χώρα μας είχε να αξιοποιήσει τις συμμαχίες της ώστε σήμερα να μην έχουμε αμφισβητούμενο το μισό Αιγαίο και να μην παρακαλάμε για την δόση μας λαούς που δεν έχουν καμία υποχρέωση να συντηρούν από τα δικά τους χρήματα την δική μας Σοβιετία.
Μόνο οι "δημοσκοπήσεις" της εφημερίδας του έβλεπαν τις πρωτιές του μεγαλομανή Δ. Μωραίτη |
Συνεχίζεται ......
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου