Παντελής Μπούμπουρας
Η διοίκηση της Ρωσικής Ομοσπονδίας πραγματοποιεί εχθρικές ενέργειες κατά άλλων κρατών και της ΕΕ συνολικά με τα χρήματα που παίρνει από την ίδια την Ευρώπη. Με απλά λόγια, μας πολεμάει με τα ίδια μας τα λεφτά.Τα τελευταία 25 χρόνια παρακολουθώ την κατάσταση στην Ουκρανία ζώντας και αναπτύσσοντας επιχειρηματική δραστηριότητα στην Οδησσό, ενώ είχα την ευκαιρία να επισκεφθώ δεκάδες φορές τη Μόσχα και άλλες ρωσικές πόλεις οπότε καταλαβαίνω σε μεγάλο βαθμό τι συμβαίνει αυτή τη στιγμή, τουλάχιστον όσον αφορά το οικονομικό σκέλος. Ο πόλεμος που πραγματοποιεί ο Πούτιν και το περιβάλλον του - διότι δεν έχει καμία σχέση με τα συμφέροντα του εργατικού λαού της Ρωσίας - είναι πρωτίστως ένας οικονομικός πόλεμος.
Τα προηγούμενα χρόνια, εξαιτίας των συντονισμένων κινήσεων που έκανε ο Πούτιν και εξαιτίας παραλείψεων ευρωπαίων στελεχών, η Μόσχα κατάφερε να ελέγξει σε μεγάλο βαθμό την ενεργειακή ασφάλεια όχι μόνο της ΕΕ αλλά άλλων χωρών, όπως η Τουρκία. Δεν είμαι ο αρμόδιος να πω αν τα ευρωπαϊκά στελέχη σκόπιμα και δόλια επέτρεψαν να συμβεί κάτι τέτοιο, ωστόσο το σχέδιο ενεργειακής ομηρείας που έκανε ο Πούτιν είχε φανεί από νωρίς. Όπως είχαν φανεί και οι προθέσεις του. Η ΕΕ δεν αντέδρασε αποφασιστικά ούτε στην εισβολή και στην κατάληψη της Υπερδνειστερίας, ούτε στην κατάληψη περιοχών της Γεωργίας. Ακόμα και οι κυρώσεις που επιβλήθηκαν στη Ρωσία ως αποτέλεσμα της κατάληψης της Κριμαίας και της συμμετοχής της στον πόλεμο στο Ντονμπάς δεν δείχνουν ότι η Ευρώπη αντιμετωπίζει αποφασιστικά και αποτελεσματικά τις επιθετικές ενέργειες της Μόσχας.
Η κατασκευή του αγωγού φυσικού αερίου North Stream 2 ήταν μια συμφωνία μεταξύ της Μόσχας και του Βερολίνου και εξυπηρετεί τους σκοπούς αυτών των δύο χωρών. Για τη Μόσχα εξυπηρετεί τις επιθετικές της προθέσεις στην κατάληψη εδαφών και στην τελική υπόταξη της Ουκρανίας, ενώ παράλληλα τοποθετεί τη Γερμανία σε ρόλο ρυθμιστή της Ευρώπης όσον αφορά τα ενεργειακά. Ο North Stream 2 δεν θα κάνει φθηνότερο το αέριο για τον μέσο καταναλωτή σε σχέση με το δίκτυο μεταφοράς της Ουκρανίας, για τον απλό λόγο ότι η απόσταση είναι πολύ μεγαλύτερη. Το υπάρχον δίκτυο της Ουκρανίας επαρκεί για να καλύψει τις ανάγκες της Ευρώπης ενώ το κόστος μεταφοράς θα μπορούσε να μειωθεί ακόμα περισσότερο. Σε καμία περίπτωση δεν δικαιολογείται με οικονομικούς όρους η κατασκευή του νέου αγωγού.
Αυτά είναι λίγο-πολύ γνωστά. Αυτό όμως που - κατά την άποψή μου - πρέπει να έχουν υπόψη τους οι αναγνώστες είναι ότι όπως η ΕΕ έχει ανάγκη το ρωσικό αέριο, έτσι και η Ρωσία έχει ανάγκη τα ευρωπαϊκά λεφτά από την πώληση του αερίου. Δυστυχώς αυτά τα λεφτά η Ρωσία δεν τα διαθέτει για το καλό και την ευημερία του λαού της, για να φτιάξει σχολεία και νοσοκομεία. Τα διαθέτει για να πολεμάει με τους γείτονές της, να σκοτώνει Ουκρανούς, Γεωργιανούς, Σύρους και, πλέον, να απειλεί ανοιχτά και την ίδια την Ευρώπη. Σήμερα ζητάει να έχει λόγο στα θέματα Ρουμανίας - Βουλγαρίας. Αύριο θα υποστηρίξει ότι η «στρατηγική της ασφάλειας» περνάει από το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης.
Είναι απόφαση και επιλογή της ίδιας της Ευρώπης το αν αυτή η κατάσταση θα συνεχίσει να κλιμακώνεται καθώς όλη αυτή η κλιμάκωση, όπως ανέφερα στην αρχή, γίνεται με τα λεφτά των ευρωπαίων φορολογουμένων. Στην περίπτωση που η Ευρώπη πάρει την απόφαση να μειώσει άμεσα την εξάρτησή της από το ρωσικό φυσικό αέριο, οι τιμές του φυσικού αερίου θα ανέβουν για ένα μικρό διάστημα και στη συνέχεια θα πέσουν σημαντικά. Οι Ευρωπαίοι θα κερδίσουν από μια τέτοια απόφαση όχι μόνο σε θέματα ασφαλείας (ποιος το περίμενε ότι εν έτει 2021 θα μιλάμε για πιθανό πόλεμο στην Ευρώπη) αλλά και οικονομικά. Δεν χρειάζεται να είναι κάποιος επιχειρηματίας ή ειδικός για να καταλαβαίνει τις συνέπειες μονοπωλίων και ολιγοπωλίων για τους καταναλωτές.
Περίπου τα μισά κρατικά έσοδα της Ρωσίας καλύπτονται από την πώληση πετρελαίου και φυσικού αερίου. Όσο και να προσπαθεί ο Πούτιν και το περιβάλλον του να δείξουν ότι «είναι αποφασισμένοι για όλα», αν κοπεί η κάνουλα με τα ευρώ αυτή η «αποφασιστικότητα» θα αλλάξει μέσα σε λίγες μέρες. Και θα είναι απόφαση αποκλειστικά της Ευρώπης και πού διαθέτει τα χρήματά της. Μέχρι την ώρα που γράφονται αυτές οι λέξεις, ακόμα υπάρχει περιθώριο να σταματήσουν οι μιλιταριστικές ορέξεις του Πούτιν και ίσως και να αποτραπεί ένας μεγάλος πόλεμος.
Ο Παντελής Μπούμπουρας είναι επίτιμος πρόξενος της Ελλάδας στη Χερσώνα και την Κριμαία, επιχειρηματίας
Τα προηγούμενα χρόνια, εξαιτίας των συντονισμένων κινήσεων που έκανε ο Πούτιν και εξαιτίας παραλείψεων ευρωπαίων στελεχών, η Μόσχα κατάφερε να ελέγξει σε μεγάλο βαθμό την ενεργειακή ασφάλεια όχι μόνο της ΕΕ αλλά άλλων χωρών, όπως η Τουρκία. Δεν είμαι ο αρμόδιος να πω αν τα ευρωπαϊκά στελέχη σκόπιμα και δόλια επέτρεψαν να συμβεί κάτι τέτοιο, ωστόσο το σχέδιο ενεργειακής ομηρείας που έκανε ο Πούτιν είχε φανεί από νωρίς. Όπως είχαν φανεί και οι προθέσεις του. Η ΕΕ δεν αντέδρασε αποφασιστικά ούτε στην εισβολή και στην κατάληψη της Υπερδνειστερίας, ούτε στην κατάληψη περιοχών της Γεωργίας. Ακόμα και οι κυρώσεις που επιβλήθηκαν στη Ρωσία ως αποτέλεσμα της κατάληψης της Κριμαίας και της συμμετοχής της στον πόλεμο στο Ντονμπάς δεν δείχνουν ότι η Ευρώπη αντιμετωπίζει αποφασιστικά και αποτελεσματικά τις επιθετικές ενέργειες της Μόσχας.
Η κατασκευή του αγωγού φυσικού αερίου North Stream 2 ήταν μια συμφωνία μεταξύ της Μόσχας και του Βερολίνου και εξυπηρετεί τους σκοπούς αυτών των δύο χωρών. Για τη Μόσχα εξυπηρετεί τις επιθετικές της προθέσεις στην κατάληψη εδαφών και στην τελική υπόταξη της Ουκρανίας, ενώ παράλληλα τοποθετεί τη Γερμανία σε ρόλο ρυθμιστή της Ευρώπης όσον αφορά τα ενεργειακά. Ο North Stream 2 δεν θα κάνει φθηνότερο το αέριο για τον μέσο καταναλωτή σε σχέση με το δίκτυο μεταφοράς της Ουκρανίας, για τον απλό λόγο ότι η απόσταση είναι πολύ μεγαλύτερη. Το υπάρχον δίκτυο της Ουκρανίας επαρκεί για να καλύψει τις ανάγκες της Ευρώπης ενώ το κόστος μεταφοράς θα μπορούσε να μειωθεί ακόμα περισσότερο. Σε καμία περίπτωση δεν δικαιολογείται με οικονομικούς όρους η κατασκευή του νέου αγωγού.
Αυτά είναι λίγο-πολύ γνωστά. Αυτό όμως που - κατά την άποψή μου - πρέπει να έχουν υπόψη τους οι αναγνώστες είναι ότι όπως η ΕΕ έχει ανάγκη το ρωσικό αέριο, έτσι και η Ρωσία έχει ανάγκη τα ευρωπαϊκά λεφτά από την πώληση του αερίου. Δυστυχώς αυτά τα λεφτά η Ρωσία δεν τα διαθέτει για το καλό και την ευημερία του λαού της, για να φτιάξει σχολεία και νοσοκομεία. Τα διαθέτει για να πολεμάει με τους γείτονές της, να σκοτώνει Ουκρανούς, Γεωργιανούς, Σύρους και, πλέον, να απειλεί ανοιχτά και την ίδια την Ευρώπη. Σήμερα ζητάει να έχει λόγο στα θέματα Ρουμανίας - Βουλγαρίας. Αύριο θα υποστηρίξει ότι η «στρατηγική της ασφάλειας» περνάει από το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης.
Είναι απόφαση και επιλογή της ίδιας της Ευρώπης το αν αυτή η κατάσταση θα συνεχίσει να κλιμακώνεται καθώς όλη αυτή η κλιμάκωση, όπως ανέφερα στην αρχή, γίνεται με τα λεφτά των ευρωπαίων φορολογουμένων. Στην περίπτωση που η Ευρώπη πάρει την απόφαση να μειώσει άμεσα την εξάρτησή της από το ρωσικό φυσικό αέριο, οι τιμές του φυσικού αερίου θα ανέβουν για ένα μικρό διάστημα και στη συνέχεια θα πέσουν σημαντικά. Οι Ευρωπαίοι θα κερδίσουν από μια τέτοια απόφαση όχι μόνο σε θέματα ασφαλείας (ποιος το περίμενε ότι εν έτει 2021 θα μιλάμε για πιθανό πόλεμο στην Ευρώπη) αλλά και οικονομικά. Δεν χρειάζεται να είναι κάποιος επιχειρηματίας ή ειδικός για να καταλαβαίνει τις συνέπειες μονοπωλίων και ολιγοπωλίων για τους καταναλωτές.
Περίπου τα μισά κρατικά έσοδα της Ρωσίας καλύπτονται από την πώληση πετρελαίου και φυσικού αερίου. Όσο και να προσπαθεί ο Πούτιν και το περιβάλλον του να δείξουν ότι «είναι αποφασισμένοι για όλα», αν κοπεί η κάνουλα με τα ευρώ αυτή η «αποφασιστικότητα» θα αλλάξει μέσα σε λίγες μέρες. Και θα είναι απόφαση αποκλειστικά της Ευρώπης και πού διαθέτει τα χρήματά της. Μέχρι την ώρα που γράφονται αυτές οι λέξεις, ακόμα υπάρχει περιθώριο να σταματήσουν οι μιλιταριστικές ορέξεις του Πούτιν και ίσως και να αποτραπεί ένας μεγάλος πόλεμος.
Ο Παντελής Μπούμπουρας είναι επίτιμος πρόξενος της Ελλάδας στη Χερσώνα και την Κριμαία, επιχειρηματίας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου