Γιάννης Καλλιάνος : Γιατί μειώθηκε τόσο πολύ ο πληθυσμός της Ελλάδας μέσα σε μια 10ετία;

Παίρνοντας το αγοράκι μου αγκαλιά πριν από λίγο, σκέφτηκα : Γιατί μειώθηκε τόσο πολύ ο πληθυσμός της Ελλάδας μέσα σε μια 10ετία;
Η απάντηση νομίζω είναι ξεκάθαρη :
1. Μπορεί να έχει μειωθεί ο ρυθμός αλλά συνεχίζουν να φεύγουν οι νέοι μας για το εξωτερικό προσπαθώντας να βρουν εκείνες τις συνθήκες ώστε να εξασφαλίσουν το μέλλον τους.
2. Αν χρειάζονται, για ένα μωρό, περίπου 200 ευρώ μηνιαίως μόνο για πάνες και γάλατα, και αν εργάζεται ένας από τους δυο γονείς παίρνοντας 600-700 ευρώ το μήνα, μάλλον δεν υπάρχει η δυνατότητα ούτε για σκέψη για ένα παιδάκι.

 
3. Κάθε νέος και κάθε νέα επιθυμούν να νιώσουν δυνατοί και να σταδιοδρομήσουν στα επαγγέλματα τους. Θεμιτό; Ασφαλώς και ναι! Σε τι ηλικία όμως πρέπει να φτάσει κάποιος ώστε να νιώσει στην εποχή μας ότι αρχίζει να σταδιοδρομεί στην εργασία του; Νομίζω άνω των 35-40. Υπάρχει η διάθεση όμως σε εκείνες τις ηλικίες για να έρθει ένα μωράκι; Άλλοτε ναι και άλλοτε όχι.

 
4. Ο γάμος, για τα σημερινά ζευγάρια δεν είναι πια προϋπόθεση για να ζήσουν μαζί, όπως παλιά. Μεγαλώνει επομένως συνεχώς ο αριθμός των ζευγαριών που απλά επιθυμούν να μένουν παρέα χωρίς παραπάνω ευθύνες και υπογραφές εγγράφων στις Εκκλησίες και στα Δημαρχεία. Αποτέλεσμα είναι να μειώνονται και οι προσπάθειες από τους γονείς για να φέρουν στον κόσμο παιδιά.

 
5. Η δεκαετής και πλέον οικονομική κρίση δεν έχει αφήσει πολλούς ώστε να έχουν στην άκρη κάποια χρήματα με σκοπό να τα διαθέσουν για να "οργανώσουν" τη νέα ζωή τους μαζί με ένα ακόμη μέλος στην οικογένεια τους.

 
6. Τα πολλά οικονομικά προβλήματα που αντιμετωπίζει καθημερινά ένα σεβαστό ποσοστό νέων γονιών, προφανώς και έχουν αντίκτυπο στην ψυχολογία τους, ώστε, πολλές φορές, το τελευταίο που μπορεί να σκέφτονται είναι να φέρουν ένα παιδάκι στον κόσμο. Προέχει να ισορροπήσουν ψυχολογικά πρώτα οι ίδιοι, όπως είναι βέβαια λογικό, και στη συνέχεια να σκεφτούν το παραπάνω βήμα.

 
7. Πλέον οι ανθρώπινες σχέσεις δεν είναι εύκολες. Δεν είναι ενδεχομένως τόσο αγνές όσο θα επιθυμούσαμε όλες και όλοι μας. Μπαίνουν στη μέση τακτικισμοί, εγωισμοί, υπερηφάνειες για λάθος λόγους, δεν γίνονται εύκολα αμοιβαίες υποχωρήσεις και άλλα πολλά αρνητικά με αποτέλεσμα, το να ευδοκιμήσει μια σχέση πλέον είναι αρκετά δύσκολο και περίπλοκο ενδεχόμενο.

 
8. Οι παππούδες και οι γιαγιάδες δεν μπορούν στα χρόνια μας να συνεισφέρουν τόσο εύκολα σε οικονομικό επίπεδο όπως παλιά. Είναι και αυτός ένας λόγος που τα ζευγάρια δεν έχουν την απαιτούμενη βοήθεια.

 
9. Πολλά περισσότερα ζευγάρια (σε σχέση με το παρελθόν) θεωρούν ότι η ζωή είναι πιο ανέμελη και πιο έντονη όταν δεν υπάρχουν οι ευθύνες των παιδιών. Δηλαδή ότι ζουν όμορφα την κάθε τους στιγμή. Ένα παιδάκι, θεωρούν, θα τους χαλούσε τα σχέδια και την ελευθερία τους για ταξίδια και διακοπές.
.........
Άφησα μετά κάτω τον μπέμπη μας, μέσα στο αυτοκινητάκι του για να οδηγήσει στο μπαλκόνι, τον φίλησα, φίλησα και τη μαμά του και έφυγα για το γραφείο.

Ξέρετε τι άλλο σκέφτηκα κατεβαίνοντας τις σκάλες για να βγω από το σπίτι; Ότι αξίζει να προσπαθήσουμε όλοι μας για να διορθώσουμε - βελτιώσουμε όλα τα παραπάνω (και άλλα πολλά ενδεχομένως που δεν αναφέρθηκαν) ώστε νέες ψυχούλες, όμορφες και χαμογελαστές να γεμίσουν πάλι τα σπίτια μας ώστε στην επόμενη απογραφή, μετά από 10 χρόνια πρώτα ο Θεός, να έχουμε καλύψει το "χαμένο έδαφος" και να γίνουμε ακόμα περισσότερες και ακόμη περισσότεροι.

Γιάννης Καλλιάνος 

Βουλευτής ΝΔ