Στους φετινούς εορτασμούς λόγω του πολέμου δεν συμμετείχε αντιπροσωπεία του Πολωνικού κράτους, με την ελπίδα σύντομα να καταπαύσει το κακό και να βρεθούν προσκυνητές ξανά στο εικόνισμα του ναού μας, το οποίο ευλαβούνται εκτός των Πολωνών και Λιθουανών, όλοι οι λαοί της Σλαβικής Βορείου Ευρώπης.
Οι προσευχητικές εκδηλώσεις ξεκίνησαν την Κυριακή 12 Φεβρουαρίου με πανηγυρικό εσπερινό και ιερά παράκληση στην Παναγία από τον εφημέριο πρωτοπρεσβύτερο Ιωάννη Μεταξά.
Στις 15 Φεβρουαρίου τελέστηκε, προ του ιερού παρεκκλησίου της Παναγίας, πανηγυρικός εσπερινός με αρτοκλασία από τον πρόεδρο της εκκλησιαστικής κοινότητος μας, αρχιμανδρίτη Σεραφείμ Δημητρίου.
Την επομένη, ημέρα της αναμνήσεως της καταθέσεως λειτούργησε στο ναό ο γραμματεύς της συνοδικής επιτροπής κοινωνικής πρόνοιας και ευποιίας, αρχιμανδρίτης Χερουβείμ Μουστάκας με συλλειτουργούς, τον πότε διάκονο στο ναό μας, αρχιμανδρίτη Νεκτάριο Γαλαριώτη πρόεδρο του εκκλησιαστικού συμβουλίου του αγίου Τρύφωνος Κολωνού και τον εκ των εφημεριών του ναού αρχιμανδρίτη Σεραφείμ Δημητρίου.
Την Κυριακή 19 Φεβρουαρίου στην Α΄ Θεία Λειτουργία, εορτάστηκε η μνήμη της οσιομάρτυρος Φιλοθέης της Αθηναίας και έγινε μνημόσυνο για τους διακονήσαντες, τους δωρητές και τους διακονηθέντες από το ενοριακό φιλόπτωχο με ιερουργούς τον πρόεδρο του πρωτοπρεσβύτερο Λάμπρο Ξεσφύγγη και τον ενορίτη πρωτοπρεσβύτερο Αθανάσιο Κολοκυθά, εφημέριο Δωρικού Φωκίδος. Στην Β΄Θεία Λειτουργία στο υποκείμενο του ναού παρεκκλήσιο του αγίου Νεκταρίου, εορτάστηκε πανηγυρικά η Παναγία Οστρομπράμσκα με ιερουργό τον επίσκοπο Βερενίκης Χρυσόστομο, ο οποίος είναι εκείνος όπου ως πρόεδρος του εκκλησιαστικού συμβουλίου του ναού μας παρέλαβε το εικόνισμα από τα χέρια του δωρητή επισκόπου στις 16 Φεβρουαρίου του 1997.
Ο επίσκοπος Βερενίκης με συλλειτουργούς τους αρχιμανδρίτες Σεραφείμ Δημητρίου και Ευσεβιο Μεάντζια καθώς και τον πρεσβύτερο Βασίλειο Ταξιαρχιώτη τέλεσε την Θεία Λειτουργία και εκήρυξε τον Θείο λόγο λέγοντας: «Ευλογούμε τους αγίους μας για την βοήθειά τους. Ευχαριστώ τον π. Σεραφείμ για την αγάπη του, ευχαριστώ τον π. Ευσέβιο, τον π. Βασίλειο, τους αγίους ιεροψάλτες και εσάς όλους για την προσευχή σας. Διότι ότι έκαμα και ότι έχω επιτύχει στη ζωή μου, είναι αποτέλεσμα της δικής σας αγάπης και της δικής σας προσευχής. Αυτή η εκκλησία είναι μέσα στην καρδιά μου, διότι έχει την όψη της κατακόμβης. Σε έναν χώρο ταπεινό και απλό προσευχόμαστε ως ξεχωριστοί. Διότι όλα έχουν γίνει πάνω κάτω, δεξιά και αριστερά με την αγωνία μας και την προσευχή μας.
Η ημέρα αυτή είναι η ημέρα της εξορίας μας από τον παράδεισο, χάσαμε τον παράδεισο δια της παρακοής μας. Δια της υπακοής μας θα ξαναγυρίσουμε στον παράδεισο της αγάπης του Θεού και στην ημέρα αυτή ενθυμούμεθα την μέλλουσα κρίση. Όλοι θα κληθούμε αδελφοί μου να δώσουμε λόγο για τις πράξεις μας, όλοι ανεξαιρέτως, επίσκοποι, ιερείς, μοναχοί, λαϊκοί. Όλοι θα κληθούμε να δώσουμε απολογία ενώπιον του Θεού, ενώπιον πάντων, για την ζωή μας, για τις πράξεις μας, για τη συμπεριφορά μας, για τα αμαρτήματά μας τα εν λόγω ή έργω ή διανοία. Όλοι θα κληθούμε να δώσουμε λόγο των πράξεων μας και ποιο άλλο είναι το μέτρο της κρίσεως του Θεού; Το μέτρο της κρίσεως του Θεού είναι η αγάπη, η μεγάλη αγάπη, η μεγάλη δύναμις της αγάπης αυτή είναι το μέτρον της κρίσεως του Θεού. Αυτό και για όλα είμαστε υπεύθυνοι, αλλά πιο πολύ είμαστε υπεύθυνοι για την απουσία της αγάπης από την καρδιά μας και από τη ζωή μας. Ελάτε εσείς που με προσέξατε, που με ζεστάνατε, που με ταΐσατε και μπείτε στον παράδεισο και ελάτε και εσείς αυτό θα το πει στους αχάριστους, στους σκληρούς ανθρώπους που δεν θέλουν να κάνουν το καλό πουθενά, που τρέμουν για δώσουν έναν οβολό σε έναν φτωχό και έναν ταπεινό λες και θα τα πάρουμε μαζί μας, και όμως έτσι είμαστε. Ελάτε εσείς είστε καταδικασμένοι. Γιατί Κύριε; Γιατί με είδατε να πεινάω, να διψάω, να υποφέρω και δεν με φροντίσατε. Και επιλέγει ο Κύριος εντέλει στο ευαγγέλιο αυτό, που είναι προφητεία, και εκπορεύσονται οι τα αγαθά ποήσαντες εις ανάστασιν ζωής, οι δε τα φαύλα πράξαντες εις ανάστασιν κρίσεως.
Αδελφοί ήταν ένα αρχοντόσπιτο στην Αθήνα και η κύρια και ο κύριος ήταν μεγάλοι και διακεκριμένοι άνθρωποι της αθηναϊκής κοινωνίας, είχαν πλούτη, δόξες, τιμές και περνούσαν βασιλικά, αλλά ήταν κλειστοί, κλεισμένοι στον εαυτό τους, είχαν μια υπηρετριούλα η οποία ταπεινά τους διακονούσε, κι αυτή ήταν χριστιανή κατά καιρούς κάτι τους έλεγε περί Θεού, περί πίστεως περί αγάπης, αλλά αυτοί ζούσαν στον κόσμο τους. Έκαμαν την λεγόμενη μεγάλη ζωή. Ένα βράδυ ο κύριος και η κυρία έφυγαν για να πάνε σε μια διασκέδαση, η υπηρετριούλα έμεινε πίσω, άνοιξε το ευαγγέλιο, ήταν η παραβολή αυτής της ημέρας, το βράδυ, το Σάββατο και διάβαζε αυτή την περικοπή τρέμουσα, ζητούσα με προσευχή το έλεος του Θεού. Εκεί πάνω, από τον κόπο, πάνω στο τραπέζι την πήρε ο ύπνος. Σε λίγες ώρες γύρισαν τα αφεντικά της και την είδαν εκεί πεσμένη πάνω στο βιβλίο. Παίρνουν το βιβλίο και διαβάζουν καὶ ἀπελεύσονται οὗτοι εἰς κόλασιν αἰώνιον, οἱ δὲ δίκαιοι εἰς ζωὴν αἰώνιον. Αυτό ήταν, έπεσε ένας κεραυνός στην καρδιά τους. Από την ώρα εκείνη συνήλθαν, μετανόησαν και γέμισε η ζωή τους με τα τριαντάφυλλα της αγάπης και της ευσπλαχνίας τους.
Αγαπητοί μου, πάντοτε να έχουμε στην καρδιά μας και στη ζωή μας την αγάπη, αυτή να μας οδηγεί και αυτή θα μας οδηγήσει στον παράδεισο της Βασιλείας του Θεού. Αμήν».
Προ του τέλους της Θείας Λειτουργίας έγινε λιτανεία τα ιεράς εικόνος, πέριξ του ναού. Ακολούθησε το μνημόσυνο του βασιλέως Κωνσταντίνου, τέως Βασιλέως των Ελλήνων, του Πατριάρχου πρώην Ιεροσολύμων Ειρηναίου και της ανιψιάς του επισκόπου Βερενίκης μακαριστής Γεωργίας.
Ο πρόεδρος του εκκλησιαστικού συμβουλίου του ναού, αφού ευχαρίστησε τον επίσκοπο, θύμισε σε όλους το γεγονός της καταθέσεως της ιεράς εικόνος και επέδειξε ιερά αντικείμενα τα οποία προέρχονται από εκείνη την ημέρα και έχουν σχέση με τον επίσκοπο Χρυσόστομο και ανέφερε ότι ο επίσκοπος ήτο διάκονος στις οικογενειακές τελετές του Βασιλέως, στον γάμο του και στην βάπτιση του πρώτου του τέκνου, ενώ με την ενορία της αγίας Μαρίνης σε προσκύνημα στα Ιεροσόλυμα είχαν συλλειτουργήσει με τον μακαριστό Πατριάρχη στην γιορτή του Σταυρού. Επιπλέον ανακοίνωσε ότι στο εξής θα τελείται την Κυριακή προ της κοιμήσεως των, μνημόσυνο για τους κεκοιμημένους αρχηγούς του Ελληνικού Κράτους από το 1935 που ιδρύθηκε ο ναός και μετά και αντίστοιχα για τους προέδρους και δημάρχους Ηλιουπόλεως, κάτι αντίστοιχο που τελείται από χρόνια για τους Αρχιεπισκόπους των Αθηνών και ποιμενάρχες της ενορίας μας. Τέλος πληροφόρησε τους ενορίτες για την κλοπή των εξωτερικών μονάδων κλιματισμού του ναού, η οποία διαπιστώθηκε το πρωί της Κυριακής.
Η προσευχή συνεχίστηκε το απόγευμα με παράκληση προς την Παναγία από τον ποτέ εφημέριο του ναού, αρχιμανδρίτη Δαμασκηνό Φυλακτό, πρόεδρο του εκκλησιαστικού συμβουλίου του ιερού ναού αγίας Σκέπης Παπάγου.
Το Σάββατο 25 Φεβρουαρίου, η εικόνα της Θεοτόκου από το κέντρο του πρόναου, όπου ετέθη σε προσκύνημα για όλες αυτές τις ημέρες, επέστρεψε στην μόνιμη θέση της.
Δελτίο Τύπου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου