Δημοτικό συμβούλιο Ηλιούπολης με ελάχιστους να το παρακολουθούν

 

Το νέο κανάλι στο youtube του Δήμου Ηλιούπολης όπου πλέον φιλοξενούνται τα βίντεο των συνεδριάσεων δεν επιτρέπει την ΑΝΑΠΑΡΑΓΩΓΗ τους σε άλλα ΜΜΕ

Κάθε φορά που κάποιος προσπαθεί να κάνει ενσωμάτωση κάποιου από τα δύο μόλις βίντεο από τελευταία δημοτικά συμβούλια που έχουν ανεβεί βλέπει το παρακάτω μήνυμα. 

Οι προβολές όπως βλέπετε είναι ελάχιστες και όπως είχαμε επισημάνει και προεκλογικά εάν οι ΔΗΜΟΤΕΣ μας παρακολουθούσαν τα δημοτικά συμβούλια η ψήφος τους στις κάλπες θα ήταν τελείως διαφορετική. 

Η δουλειά μας θα γίνει περισσότερη όσο κάποιοι θεωρούν τραγικό να γίνεται η αναπαραγωγή δημοτικών συμβουλίων σε άλλους  ιστοτόπους την στιγμή που αυτό γίνεται στα περισσότερα δημοτικά συμβούλια άλλων δήμων που έχουν ζωντανή μετάδοση αλλά και στα αντίστοιχα της Βουλής! 

Επειδή η φωτογραφία εξωφύλλου αναδεικνύει την ΜΑΥΡΙΛΑ της πόλης μας. Αναφερόμαστε  στα κάδρα δημάρχων που δεν εκλέχτηκαν όλοι με εκλογές να θυμίσουμε την ΘΕΣΗ μας πως δεν είναι ΔΥΝΑΤΟΝ σε αίθουσα δημοτικού συμβουλίου να υπάρχουν κρεμασμένοι ΧΟΥΝΤΙΚΟΙ που μπήκαν στο δημαρχείο ως δοτοί!  

Όταν μάλιστα αυτοί οδήγησαν χιλιάδες δεξιούς συνδημότες μας να ψηφίζουν ακόμα και τον κομμουνιστή δήμαρχο Δημήτρη Κιντή στο δεύτερο γύρο των δημοτικών εκλογών για τέσσερις τετραετίας ΜΟΝΟ και ΜΟΝΟ για να μην αναλάβει καρέκλα ευθύνης ένας δοτός δήμαρχος της ΧΟΥΝΤΑΣ με την ψήφο τους!  Η "αριστερά" της πόλης ουδέποτε ενοχλήθηκε από την παρουσία αυτού του κάδρου αφού οι απόψεις της ταυτίζονταν σε πολλά θέματα με του εκλιπόντος πλέον δοτού δημάρχου της χούντας στην πόλη μας. Το δημοτικό μας συμβούλιο επί δημαρχίας Βασίλη Βαλασόπουλου συνεδρίασε έκτακτα το 2012  για να ΤΙΜΗΣΕΙ τον δοτό δήμαρχο και στην κηδεία του είχαμε πολλές παρουσίες! 

Ας μην αναρωτιούνται λοιπόν κάποιοι γιατί η πόλη έφτασε στο σημείο το σημερινό και ας μην έχουν καμία αυταπάτη πως μπορούν να φέρουν την 'Άνοιξη" όσοι ΔΕΝ ΕΝΟΧΛΟΥΝΤΑΙ από δοτούς δημάρχους μιας χούντας και σε κάθε επέτειο του Πολυτεχνείο χύνουν κροκοδείλια δάκρυα για τους αγωνιστές και τα θύματά του. 

Άλλωστε εάν ήθελαν να τους βάλουν όλους  τους χουντικούς  υπήρχαν και ο Ιωάννης Πλακομιχελάκης αλλά και ο Γιώργος Σβαρνιάς.

Και εάν θέλουν να δουν και σε ποια περίοδο χτίστηκαν τα περισσότερα σχολεία της πόλης μας θα διαπιστώσουν πως οι περισσότερες  εργασίες έγιναν την περίοδο 1968- 1969. 

Η μόνη ελπίδα για να κατέβουν τα κάδρα οπαδών του ΜΑΥΡΟΥ και του ΚΟΚΚΙΝΟΥ φασισμού είναι να εκλέξει η πόλη δήμαρχο που δεν θα είναι την μία μέρα κάτω από το άγαλμα της Ηρούς Κωνσταντοπούλου και την άλλη στο μνημόσυνο Κ. Δελλαπόρτα!