Το ΗΛΙΟΥΠΟΛΗ ΧΩΡΙΣ ΟΡΙΑ στο Ίδρυμα Ωνάση

Του Παναγιώτη Πάσχου 

Το Ίδρυμα Ωνάση επισκέφθηκε σήμερα ο συνεργάτης μας κος Παναγιώτης Πάσχος συγκεντρώνοντας υλικό και πληροφορίες για το σημερινό ρεπορτάζ του. 
Συνομιλώντας με υπευθύνους του Ιδρύματος πληροφορήθηκε πως ο γιος του αείμνηστου Αριστοτέλη Ωνάση Αλέξανδρος σύχνασε στην πόλη μας και μάλιστα πάρκαρε το πολυτελές αυτοκίνητό του στον χώρο που βρίσκεται σήμερα η παιδική χαρά στην κεντρική πλατεία της πόλης μας! Το φωτογραφικό υλικό μας γυρίζει σε εποχές που πολλοί από εμάς δεν έχουμε ζήσει από κοντά και αποτελούν εικόνες μιας άλλης Ελλάδας! 

To Ίδρυμα Ωνάση ιδρύθηκε το 1975 με ένα ιστορικό βάρος, μια υποχρέωση και μια επιθυμία.

Το ιστορικό βάρος ήταν και παραμένει το όνομα του ιδρυτή του, του Αριστοτέλη Ωνάση, που τον Ιανουάριο του 1974, μέσα σε ένα αεροπλάνο πάνω από τον Ατλαντικό, εμπνεύστηκε και κατέγραψε την ιδρυτική διακήρυξη του Ιδρύματος. Η υποχρέωση συμπυκνώνεται στις λέξεις «επικουρία, εξέλιξη και ανάπτυξη», που ο ίδιος επέλεξε προσεκτικά, σημείωσε, υπογράμμισε και κληροδότησε ως το κεντρικό γονίδιο της ύπαρξης του Ιδρύματος.

Και η επιθυμία ήταν, είναι και θα παραμείνει ο άνθρωπος. Η βασική Αρχή και κατάληξη του Ιδρύματος είναι η ανθρώπινη φύση. Είναι η εξέλιξη, οι ιστορίες, το αποτύπωμα του ατόμου μέσα στο σύνολο της πόλης. Είναι οι λέξεις, η ενίοτε βασανιστική, ενίοτε διασκεδαστική, αλλά πάντα δημιουργική περιέργεια. Είναι οι σκέψεις, οι αντιφάσεις και κυρίως η απελευθέρωση των δυνατοτήτων, των δυνάμεων που όλοι έχουν και όλοι μέσα από τις κατάλληλες συνθήκες μπορούν να εξελίξουν. Μέσα από τον άνθρωπο, τις αντιφάσεις και τις περιπέτειές του, δημιουργείται ένα εργοστάσιο πράξεων, παρεμβάσεων και ιδεών που ξεκινάει από την οικονομική ανεξαρτησία και αυτοτέλεια του Ιδρύματος και καταλήγει σε τρεις κεντρικούς πυλώνες δράσης: Τον Πολιτισμό, την Εκπαίδευση και την Υγεία. Αυτά που χρειάζεται ο άνθρωπος για να ζήσει — όχι μόνο να επιβιώσει. Το Ίδρυμα Ωνάση πάνω απ’ όλα είναι ένα ετερόκλητο ανθρώπινο οικοσύστημα. Μια παρέα διαφορετικών χαρακτήρων, διαθέσεων, προθέσεων και ταλέντων, που φέρνει αναπάντεχες συναντήσεις καλλιτεχνών, γιατρών, επιχειρηματιών, ακαδημαϊκών, ναυτικών, φιλοσόφων, τεχνοκρατών και ακτιβιστών, που καταλήγουν στις λέξεις που τους ενώνουν — είναι πάντα περισσότερες απ’ όσες θα περίμεναν.