Αυτό που κατάφερε ο Στάρμερ είναι μοναδικό καθώς οδήγησε τους Εργατικούς από την χειρότερη εκλογική ήττα εδώ και σχεδόν έναν αιώνα, στο να είναι πλέον η κυρίαρχη δύναμη στη βρετανική πολιτική σκηνή και να επανέλθουν στην κυβέρνηση μετά από 14 χρόνια.
Οι περισσότεροι δεν πίστευαν ότι θα μπορούσε να γίνει μια τέτοια ανατροπή. Οι εχθροί του, αναφέρει το Politico, το αποκαλούν τύχη: λένε ότι έχει επωφεληθεί από τα λάθη των Τόρις (πράγμα που έγινε).
Η αλλαγή που υποσχέθηκε
Πολιτικά ο ίδιος τοποθετούσε τον εαυτό του στον χώρο των Σοσιαλιστών και όταν ο Τζέρεμι Κόρμπιν παραιτήθηκε από την ηγεσία των Εργατικών το 2019, ο Στάρμερ έθεσε υποψηφιότητα για διάδοχός του με 10 υποσχέσεις από τις οποίες τελικά, σημειώνει το Politico, κράτησε μόνο μια: να κάνει αποτελεσματική αντιπολίτευση.
Ο ίδιος υποστηρίζει ότι η πανδημία του κορωνοϊού, ο πόλεμος στην Ουκρανία και η κατάσταση των δημόσιων οικονομικών της Βρετανίας του απαγορεύουν να προχωρήσει με την αρχική του πλατφόρμα. «Έπρεπε να πάρουμε το Εργατικό Κόμμα και να το γυρίσουμε κυριολεκτικά ανάποδα. Χάσαμε το δρόμο μας ως κόμμα μέχρι το 2019, χάσαμε το δρόμο μας, χάσαμε τον προσανατολισμό μας» είχε δηλώσει τον Ιανουάριο.
Αυτό που έκανε ο Στάρμερ ήταν να επιβάλει πειθαρχία στο κόμμα, να εγκαταλείψει ορισμένες από τις σοσιαλιστικές πολιτικές του Κόρμπιν και να ζητήσει συγγνώμη για τον αντισημιτισμό, που όπως έδειξε εσωτερική έρευνα, είχε επιτραπεί να εξαπλωθεί υπό τον πρώην ηγέτη των Εργατικών. Βασικό του σύνθημα ήταν «η χώρα πριν από το κόμμα».
Όπως σημειώνει το Associated Press αυτό που έκανε ο Στάρμερ ήταν να μετακινήσει τους Τόρις προς τον μεσαίο χώρο. Αυτό που υποσχέθηκε στους ψηφοφόρους ήταν αλλαγή και αποκατάσταση της σταθερότητας στη δημόσια ζωή για να δώσει στη Βρετανία «το φως του ήλιου της ελπίδας.
Η επόμενη ημέρα δεν θα είναι εύκολη και τα δύσκολα θα έρθουν, όπως ανέφερε και στο πρώτο μήνυμά του μετά την εκλογική νίκη. Κάποιοι λένε ότι έχει ήδη κάνει βήματα πίσω από την υπόσχεσή του να δαπανήσει δισεκατομμύρια για επενδύσεις στην πράσινη τεχνολογία, λέγοντας ότι μια κυβέρνηση των Εργατικών δεν θα δανειστεί περισσότερα για να χρηματοδοτήσει τις δημόσιες δαπάνες. Όσον αφορά, δε, το Brexit αν και σφοδρός πολέμιος του Leave, τώρα λέει ότι μια κυβέρνηση των Εργατικών δεν θα επιδιώξει να ανατρέψει το την απόφασή αυτή.
Από δικηγόρος, δικαστικός και τελικά ηγέτης των Εργατικών
Πρώην δικαστικός σε Αγγλία και Ουαλία ο Στάρμερ έχει συχνά χαρακτηριστεί από τους αντιπάλους του των Συντηρητικών ως «αριστερός δικηγόρος του Λονδίνου». Τον τίτλο του Σερ τον πήρε για τον ρόλο του ως επικεφαλής της Εισαγγελικής Υπηρεσίας του Στέμματος και οι αντίπαλοί του αρέσκονται να χρησιμοποιούν τον τίτλο του για να τον παρουσιάσουν ως ελίτ και εκτός πραγματικότητας.
Ο ίδιος προτιμά να υπενθυμίζει τις ταπεινές του ρίζες και ασχολίες του όπως το ποδόσφαιρο καθώς ακόμα συνεχίζει να παίζει όποτε βρίσκει χρόνο τα Σαββατοκύριακα ενώ απολαμβάνει να παρακολουθεί την αγαπημένη του Άρσεναλ πίνοντας μπύρα στην τοπική του παμπ.
Με τη σύζυγό του, Βικτόρια, η οποία εργάζεται στον τομέα της υγείας, έχουν δύο παιδιά στην εφηβεία, τα οποία προσπαθούν να κρατήσουν μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας. Δεν είναι τυχαί ότι σε όλη την προεκλογική περίοδο αντιστάθηκε στην αποκάλυψη λεπτομερειών της προσωπικής του ζωής απαντώντας σε συνέντευξή του στον Guardian ότι δεν θυμάται κανένα από τα όνειρά του, δεν έχει αγαπημένο μυθιστόρημα και δεν είχε παιδικούς φόβους.
Ο πατέρας του νέου Βρετανού πρωθυπουργού ήταν κατασκευαστής εργαλείων και η μητέρα του νοσοκόμα με τον Στάρμερ να παίρνει το μικρό του όνομα από τον Κιρ Χάρντι, τον πρώτο ηγέτη του Εργατικού Κόμματος. Ως μαθητής ο Στάρμερ είχε εξαιρετικές επιδόσεις στο σχολείο, έπαιζε φλάουτο και ποδόσφαιρο με τα αδέλφια του να τον αποκαλούν Superboy.
Ο ίδιος υποστηρίζει ότι «υπήρχαν δύσκολες στιγμές» στην παιδική του ηλικία που έχουν διαμορφώσει κάποιες από τις πολιτικές του θέσεις για θέματα όπως ο πληθωρισμός ή η κρατική χρηματόδοτηση του εθνικού συστήματος υγείας.
Ο Στάρμερ ήταν το πρώτο μέλος της οικογένειάς του που πήγε στο κολέγιο, σπουδάζοντας νομικά στο Πανεπιστήμιο του Λιντς και στην Οξφόρδη. Ως δικηγόρος, ανέλαβε υποθέσεις που αφορούσαν θέματα πολιτικών ελευθεριών και οι οποίες τον έφερναν σε αντιπαράθεση με τις κυβερνήσεις τόσο των Συντηρητικών όσο και των Εργατικών.
Το 2008 μεταπήδησε από τη δικηγορία στην εισαγγελία και στα πέντε χρόνια που υπηρέτησε ως δικαστικός λειτουργός απέκτησε τη φήμη ενός σκληρού και εργατικού εισαγγελέα.
Σύμφωνα με τον καθηγητή Πολιτικής στο Πανεπιστήμιο Queen Mary του Λονδίνου, Τιμ Μπειλ «πολλοί άνθρωποι στην αριστερά θα τον κατηγορήσουν ότι τους απογοήτευσε, ότι πρόδωσε τις σοσιαλιστικές αρχές. Και πολλοί άνθρωποι στη δεξιά τον κατηγορούν ότι κάνει κωλοτούμπες. Αλλά, αν αυτό χρειάζεται για να κερδίσει, τότε νομίζω ότι αυτό λέει κάτι για τον χαρακτήρα του Στάρμερ. Θα κάνει ό,τι χρειάζεται - και έχει κάνει ό,τι χρειάζεται - για να γίνει κυβέρνηση».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου