Κωνσταντίνος Βουδούρης Έχει επικρατήσει να μιλάμε για ‘beef’ ανάμεσα σε δύο άτομα, στη slang διάλεκτο, όταν το ένα έχει πρόβλημα εναντίον του άλλου και υπάρχει μία διαμάχη. Κάπως έτσι είναι και η σχέση Σαμαρά με Μητσοτάκη (και με κάθε Μητσοτάκη), με τον πρωθυπουργό να πετά ‘καρφιά’ εναντίον του πρώην πρωθυπουργού για τα χαριεντίσματα με στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ.
Μα γιατί; Απολύτως λογικό. Ο Αντώνης Σαμαράς «έστρωσε με ροδοπέταλα» το δρόμο για την έλευση του ΣΥΡΙΖΑ στο τιμόνι της χώρας (βυθίζοντας τη γαλάζια παράταξη στο ιστορικό χαμηλό του 18%) και το καταστροφικό τρίτο μνημόνιο που τρενάρισε την λήξη της ύφεσης και ‘έδεσε’ τη χώρα «σαν τον Προμηθέα να του τρώει τα συκώτια» το «τέρας των δανειστών» με συνεχή δημοσιονομικά πρωτογενή πλεονάσματα μέχρι το 2060 (με δεύτερη εναλλακτική τη δραχμή, όπου στα πρώτα δύο με τρία χρόνια θα χάναμε άλλο ένα 5,32% του εισοδήματός μας ετησίως, δηλαδή σωρευτικά ένα 15,11% στην τριετία).
Μα γιατί; Ο Αντώνης Σαμαράς συνεργάστηκε με το ΠΑΣΟΚ και τη ΔΗΜΑΡ φέρνοντας το πιο σκληρό Μνημόνιο, ένα Μνημόνιο που «έβγαλε τον χαλασμένο μικρό αναπνευστήρα» απ τη «βυθιζόμενη ελληνική οικονομία», σπρώχνοντάς την πιο βαθιά, στον πάτο.
Παραγόμενο προϊόν, μισθοί, ανεργία και κατώτατος μισθός επί διακυβέρνησης Σαμαρά και Σαμαρά-Βενιζέλου-Κουβέλη
Οι Έλληνες δεν ξεχνούν: Με Βενιζέλο-Κουβέλη-Σαμαρά η χώρα χρεοκόπησε το 2012. Όμως ο Σαμαράς, άγεται στο Μνημόνιο, ένα μεγάλο κόμμα η ΝΔ από ένα κομματίδιο που μπήκε στο χρονοντούλαπο της ιστορίας και δεν ήθελε μείωση του φόρου των επιχειρήσεων, τη ΔΗΜΑΡ. Ο κατώτατος μισθός τρίβεται και γίνεται ψίχουλα.
Τα αποτελέσματα; Όλεθρος. Οι μισθοί στην αγορά εργασίας καταρρέουν. Ο μέσος μισθός επιφύλαξης, ο ελάχιστος μισθός που απαιτούν οι Έλληνες και είναι διατεθειμένοι να προσφέρουν τις ώρες τους για εργασία αντί του ελεύθερου χρόνου τους βυθίζεται στα 892 ευρώ. Όμως θέσεις εργασίας δεν υπάρχουν καθώς τα λουκέτα στις επιχειρήσεις είναι καθημερινή εικόνα σε μία περατσάδα σε εμπορικούς και μη δρόμους. Και οι όποιες θέσεις που υπάρχουν είναι με ελαστικές μορφές απασχόλησης με μισθούς πείνας για 3ωρη ή 4ωρη ή 5ωρη απασχόληση. Πολλοί μεταναστεύουν, άλλοι απογοητεύονται και αποσύρονται απ το εργατικό δυναμικό σταματώντας να ψάχνουν δουλειά όντας μακροχρόνια άνεργοι, δηλαδή για πάνω από 2 χρόνια, μη βλέποντας «φως στο τούνελ» (το αποτέλεσμα του απογοητευμένου εργαζόμενου).
Το φάντασμα του κακού αποπληθωρισμού (αρνητικός πληθωρισμός, δηλαδή μείωση του γενικού επιπέδου των τιμών λόγω πτώσης της ζήτησης όχι λόγω αύξησης της προσφοράς λόγω αύξησης της παραγωγής) ξεπροβάλλει. Οι επιχειρήσεις για να πωλήσουν ρίχνουν συνεχώς τις τιμές μιας και ζήτηση δεν υπάρχει με εισοδήματα από εργασία (μισθούς) στη γκιλοτίνα και εισοδήματα από περιουσία που κατρακυλούν (βλέπε ΕΝΦΙΑ κ Σαμαρά και Βενιζέλε). Οι καταναλωτές προσδοκούν ότι αυτό θα συνεχιστεί και δεν καταναλώνουν στο παρόν αναμένοντας να πέσουν οι τιμές για να καταναλώσουν στο μέλλον. Αυτό «γκρεμίζει» ακόμη περισσότερο την κατανάλωση και ρίχνει «νερό στο μύλο της ανεργίας», στην πτώση των εισοδημάτων. Το φάντασμα του αποπληθωρισμού θα μπει ξανά στην ντουλάπα το 2016.
Δύο στους επτά κατοίκους στη χώρα είναι άνεργοι το 2013. Η κυκλική ανεργία, η ανεργία που δεν είναι φυσιολογική αλλά οφείλεται στο ότι οικονομία κάνει κύκλους από άνοδο σε ύφεση και τούμπαλιν, δηλαδή η ανεργία που οφείλεται στη μείωση της ζήτησης εργαζομένων απ τις επιχειρήσεις λόγω απολύσεων ή κλεισίματος των επιχειρήσεων εξαιτίας της μείωσης των εσόδων τους λόγω πτώσης της κατανάλωσης, φτάνει το 14,88% (με τη φυσιολογική ανεργία να ανέρχεται σε επίσης υψηλά επίπεδα στο 12,62%). Οι περισσότεροι δηλαδή είναι άνεργοι δηλαδή λόγω της κατάθλιψης της οικονομίας.
Ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς το 2014 «ρίχνει το τενεκεδάκι των νέων μέτρων λιτότητας» πιο μακριά με αποτέλεσμα η ύφεση στην οικονομία να περιοριστεί στο ίδιο έτος, αλλά τελικά το μέιλ Χαρδούβελλη αποδεικνύει ότι θέλει να συνεχίσει το φάρμακο-φαρμάκι στον ημιθανή ασθενή της οικονομίας.
Παραγόμενο προϊόν, μισθοί, ανεργία και κατώτατος μισθός επί διακυβέρνησης Μητσοτάκη
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης κερδίζει τις εκλογές το 2019 και στη συνέχεια το 2023. Το 41τακατό μένει στην ιστορία, ενώ τρεντάρει στα σόσιαλ.
Ο πρωθυπουργός πρέπει να βρει έναν τρόπο χωρίς να βγάλει ελλείμματα στον κρατικό προϋπολογισμό να τονώσει την οικονομία. Αυξάνει σχεδόν κάθε χρόνο τον κατώτατο μισθό, παίρνοντας ένα μέτρο που ουσιαστικά ο κρατικός κουμπαράς γεμίζει και δεν έχει και αρχικό δημοσιονομικό κόστος.
Η αύξηση του κατώτατου μισθού σπρώχνει προς τα πάνω το μέσο μισθό στην Ελλάδα που αυξάνεται στην περίοδο 2020-2023 περίπου 11%. Η αύξηση των μισθών, απ το 2021 και μετά, σε συνδυασμό με την αύξηση των επιδομάτων λόγω της ύφεσης εξαιτίας του COVID-19 αρχικά και μετά (λόγω του πολέμου Ρωσίας-Ουκρανίας) λόγω της ακρίβειας επειδή το κόστος παραγωγής αυξάνεται και εκτοξεύεται η τιμή του πετρελαίου με αποτέλεσμα την άνοδο των τιμών λόγω αύξησης των τιμών των πρώτων υλών (πληθωρισμός κόστους, ο ‘κακός πληθωρισμός’), ενισχύουν το διαθέσιμο εισόδημα των Ελλήνων. Ο συντελεστής φόρου στις επιχειρήσεις μειώνεται και τους δίνει αέρα για προσλήψεις.
Η κατανάλωση, η ατμομηχανή (δυστυχώς) της οικονομίας, δουλεύει εντατικά αυξάνοντας τα έσοδα του κράτους από φόρους κατανάλωσης. Η αύξηση των εισοδημάτων αυξάνει τα έσοδα του κράτους από φόρους εισοδήματος και η αύξηση των κερδών τα κρατικά έσοδα από φόρους κερδών.
Πρώτη φορά φέτος το ποσοστό ανεργίας (9,5%) να πέφτει κάτω απ το φυσιολογικό (που έχει πάει στο 9,88%), υποδηλώνοντας αρνητική κυκλική ανεργία, δηλαδή αύξηση της απασχόλησης λόγω αύξησης ζήτησης εργαζομένων απ τις επιχειρήσεις μεγαλύτερη από την αύξηση της προσφοράς εργασίας από τα άτομα. Άτομα που πλέον έχουν μισθό επιφύλαξης (απαιτούν ελάχιστο μισθό) 1034 περίπου ευρώ (αντί 892 ευρώ περίπου επί Σαμαρά), έχουν υψηλότερες απαιτήσεις και δεν συμβιβάζονται με χαμηλότερο μισθό και η διαπραγματευτική δύναμη των εργαζομένων έχει ανέβει σημαντικά (αρκετές κενές θέσεις εργασίας, πολύ χαμηλότερο ποσοστό ανεργίας).
Γράφημα – Μέσος μισθός και μισθός επιφύλαξης στην Ελλάδα (2013 VS 2023)
Φέτος η κυβέρνηση Μητσοτάκη πετυχαίνει ανάπτυξη σε δυσμενείς συνθήκες: Η προσφορά χρήματος, δηλαδή η ποσότητα στην οικονομία, έχει μειωθεί κατά 1,5% μεσοσταθμικά σε σύγκριση με το 2022 και ο πληθωρισμός έχει πέσει αλλά παραμένει κοντά στο 3% περίπου. Παρόλα αυτά θα πετύχει αύξηση του εισοδήματος και του παραγόμενου προϊόντος, διότι η ταχύτητα χρήματος για συναλλαγές αυξήθηκε περισσότερο ως ποσοστό συγκριτικά με τη μείωση της προσφοράς χρήματος και το ποσοστό πληθωρισμού αθροιστικά σε απόλυτες τιμές δηλαδή πάνω από 4,5%.
Το χρήμα αλλάζει χέρια πολύ γρηγορότερα, οι καταναλωτές κάνουν περισσότερες συναλλαγές λόγω του ότι προσδοκούν ότι η άνοδος των τιμών θα συνεχιστεί στο μέλλον και αυξάνουν την ζήτηση αγαθών και υπηρεσιών που σήμερα θεωρούν φθηνότερα σε σύγκριση με το μέλλον. Οι αυξήσεις του εισοδήματός τους από εργασία ή περιουσία ή και τα δύο τα κάνει να προσδοκούν υψηλότερο εισόδημα στο μέλλον και έτσι αυξάνουν την παρούσα κατανάλωση. Τα άτομα πλέον δεν επηρεάζονται απ τις μεταβολές των επιτοκίων (όπως το 2013 όπου είχαμε παγίδα ρευστότητας με ελαστική ζήτηση δανείων ως προς τα επιτόκια) (ανελαστική ζήτηση για δάνεια ως προς τα επιτόκια) και έτσι η ζήτηση καταναλωτικών δανείων και επιχειρηματικών δανείων συνεχίζεται με αποτέλεσμα την άνοδο της κατανάλωσης και των επενδύσεων των ιδιωτών, την αύξηση της συνολικής δαπάνης, την άνοδο του εισοδήματος.
Η ιστορία θα γράψει Μητσοτάκης-Σαμαράς άσσο ημίχρονο, άσσο τελικό….
Μα γιατί; Απολύτως λογικό. Ο Αντώνης Σαμαράς «έστρωσε με ροδοπέταλα» το δρόμο για την έλευση του ΣΥΡΙΖΑ στο τιμόνι της χώρας (βυθίζοντας τη γαλάζια παράταξη στο ιστορικό χαμηλό του 18%) και το καταστροφικό τρίτο μνημόνιο που τρενάρισε την λήξη της ύφεσης και ‘έδεσε’ τη χώρα «σαν τον Προμηθέα να του τρώει τα συκώτια» το «τέρας των δανειστών» με συνεχή δημοσιονομικά πρωτογενή πλεονάσματα μέχρι το 2060 (με δεύτερη εναλλακτική τη δραχμή, όπου στα πρώτα δύο με τρία χρόνια θα χάναμε άλλο ένα 5,32% του εισοδήματός μας ετησίως, δηλαδή σωρευτικά ένα 15,11% στην τριετία).
Μα γιατί; Ο Αντώνης Σαμαράς συνεργάστηκε με το ΠΑΣΟΚ και τη ΔΗΜΑΡ φέρνοντας το πιο σκληρό Μνημόνιο, ένα Μνημόνιο που «έβγαλε τον χαλασμένο μικρό αναπνευστήρα» απ τη «βυθιζόμενη ελληνική οικονομία», σπρώχνοντάς την πιο βαθιά, στον πάτο.
Παραγόμενο προϊόν, μισθοί, ανεργία και κατώτατος μισθός επί διακυβέρνησης Σαμαρά και Σαμαρά-Βενιζέλου-Κουβέλη
Οι Έλληνες δεν ξεχνούν: Με Βενιζέλο-Κουβέλη-Σαμαρά η χώρα χρεοκόπησε το 2012. Όμως ο Σαμαράς, άγεται στο Μνημόνιο, ένα μεγάλο κόμμα η ΝΔ από ένα κομματίδιο που μπήκε στο χρονοντούλαπο της ιστορίας και δεν ήθελε μείωση του φόρου των επιχειρήσεων, τη ΔΗΜΑΡ. Ο κατώτατος μισθός τρίβεται και γίνεται ψίχουλα.
Τα αποτελέσματα; Όλεθρος. Οι μισθοί στην αγορά εργασίας καταρρέουν. Ο μέσος μισθός επιφύλαξης, ο ελάχιστος μισθός που απαιτούν οι Έλληνες και είναι διατεθειμένοι να προσφέρουν τις ώρες τους για εργασία αντί του ελεύθερου χρόνου τους βυθίζεται στα 892 ευρώ. Όμως θέσεις εργασίας δεν υπάρχουν καθώς τα λουκέτα στις επιχειρήσεις είναι καθημερινή εικόνα σε μία περατσάδα σε εμπορικούς και μη δρόμους. Και οι όποιες θέσεις που υπάρχουν είναι με ελαστικές μορφές απασχόλησης με μισθούς πείνας για 3ωρη ή 4ωρη ή 5ωρη απασχόληση. Πολλοί μεταναστεύουν, άλλοι απογοητεύονται και αποσύρονται απ το εργατικό δυναμικό σταματώντας να ψάχνουν δουλειά όντας μακροχρόνια άνεργοι, δηλαδή για πάνω από 2 χρόνια, μη βλέποντας «φως στο τούνελ» (το αποτέλεσμα του απογοητευμένου εργαζόμενου).
Το φάντασμα του κακού αποπληθωρισμού (αρνητικός πληθωρισμός, δηλαδή μείωση του γενικού επιπέδου των τιμών λόγω πτώσης της ζήτησης όχι λόγω αύξησης της προσφοράς λόγω αύξησης της παραγωγής) ξεπροβάλλει. Οι επιχειρήσεις για να πωλήσουν ρίχνουν συνεχώς τις τιμές μιας και ζήτηση δεν υπάρχει με εισοδήματα από εργασία (μισθούς) στη γκιλοτίνα και εισοδήματα από περιουσία που κατρακυλούν (βλέπε ΕΝΦΙΑ κ Σαμαρά και Βενιζέλε). Οι καταναλωτές προσδοκούν ότι αυτό θα συνεχιστεί και δεν καταναλώνουν στο παρόν αναμένοντας να πέσουν οι τιμές για να καταναλώσουν στο μέλλον. Αυτό «γκρεμίζει» ακόμη περισσότερο την κατανάλωση και ρίχνει «νερό στο μύλο της ανεργίας», στην πτώση των εισοδημάτων. Το φάντασμα του αποπληθωρισμού θα μπει ξανά στην ντουλάπα το 2016.
Δύο στους επτά κατοίκους στη χώρα είναι άνεργοι το 2013. Η κυκλική ανεργία, η ανεργία που δεν είναι φυσιολογική αλλά οφείλεται στο ότι οικονομία κάνει κύκλους από άνοδο σε ύφεση και τούμπαλιν, δηλαδή η ανεργία που οφείλεται στη μείωση της ζήτησης εργαζομένων απ τις επιχειρήσεις λόγω απολύσεων ή κλεισίματος των επιχειρήσεων εξαιτίας της μείωσης των εσόδων τους λόγω πτώσης της κατανάλωσης, φτάνει το 14,88% (με τη φυσιολογική ανεργία να ανέρχεται σε επίσης υψηλά επίπεδα στο 12,62%). Οι περισσότεροι δηλαδή είναι άνεργοι δηλαδή λόγω της κατάθλιψης της οικονομίας.
Ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς το 2014 «ρίχνει το τενεκεδάκι των νέων μέτρων λιτότητας» πιο μακριά με αποτέλεσμα η ύφεση στην οικονομία να περιοριστεί στο ίδιο έτος, αλλά τελικά το μέιλ Χαρδούβελλη αποδεικνύει ότι θέλει να συνεχίσει το φάρμακο-φαρμάκι στον ημιθανή ασθενή της οικονομίας.
Παραγόμενο προϊόν, μισθοί, ανεργία και κατώτατος μισθός επί διακυβέρνησης Μητσοτάκη
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης κερδίζει τις εκλογές το 2019 και στη συνέχεια το 2023. Το 41τακατό μένει στην ιστορία, ενώ τρεντάρει στα σόσιαλ.
Ο πρωθυπουργός πρέπει να βρει έναν τρόπο χωρίς να βγάλει ελλείμματα στον κρατικό προϋπολογισμό να τονώσει την οικονομία. Αυξάνει σχεδόν κάθε χρόνο τον κατώτατο μισθό, παίρνοντας ένα μέτρο που ουσιαστικά ο κρατικός κουμπαράς γεμίζει και δεν έχει και αρχικό δημοσιονομικό κόστος.
Η αύξηση του κατώτατου μισθού σπρώχνει προς τα πάνω το μέσο μισθό στην Ελλάδα που αυξάνεται στην περίοδο 2020-2023 περίπου 11%. Η αύξηση των μισθών, απ το 2021 και μετά, σε συνδυασμό με την αύξηση των επιδομάτων λόγω της ύφεσης εξαιτίας του COVID-19 αρχικά και μετά (λόγω του πολέμου Ρωσίας-Ουκρανίας) λόγω της ακρίβειας επειδή το κόστος παραγωγής αυξάνεται και εκτοξεύεται η τιμή του πετρελαίου με αποτέλεσμα την άνοδο των τιμών λόγω αύξησης των τιμών των πρώτων υλών (πληθωρισμός κόστους, ο ‘κακός πληθωρισμός’), ενισχύουν το διαθέσιμο εισόδημα των Ελλήνων. Ο συντελεστής φόρου στις επιχειρήσεις μειώνεται και τους δίνει αέρα για προσλήψεις.
Η κατανάλωση, η ατμομηχανή (δυστυχώς) της οικονομίας, δουλεύει εντατικά αυξάνοντας τα έσοδα του κράτους από φόρους κατανάλωσης. Η αύξηση των εισοδημάτων αυξάνει τα έσοδα του κράτους από φόρους εισοδήματος και η αύξηση των κερδών τα κρατικά έσοδα από φόρους κερδών.
Πρώτη φορά φέτος το ποσοστό ανεργίας (9,5%) να πέφτει κάτω απ το φυσιολογικό (που έχει πάει στο 9,88%), υποδηλώνοντας αρνητική κυκλική ανεργία, δηλαδή αύξηση της απασχόλησης λόγω αύξησης ζήτησης εργαζομένων απ τις επιχειρήσεις μεγαλύτερη από την αύξηση της προσφοράς εργασίας από τα άτομα. Άτομα που πλέον έχουν μισθό επιφύλαξης (απαιτούν ελάχιστο μισθό) 1034 περίπου ευρώ (αντί 892 ευρώ περίπου επί Σαμαρά), έχουν υψηλότερες απαιτήσεις και δεν συμβιβάζονται με χαμηλότερο μισθό και η διαπραγματευτική δύναμη των εργαζομένων έχει ανέβει σημαντικά (αρκετές κενές θέσεις εργασίας, πολύ χαμηλότερο ποσοστό ανεργίας).
Γράφημα – Μέσος μισθός και μισθός επιφύλαξης στην Ελλάδα (2013 VS 2023)
Φέτος η κυβέρνηση Μητσοτάκη πετυχαίνει ανάπτυξη σε δυσμενείς συνθήκες: Η προσφορά χρήματος, δηλαδή η ποσότητα στην οικονομία, έχει μειωθεί κατά 1,5% μεσοσταθμικά σε σύγκριση με το 2022 και ο πληθωρισμός έχει πέσει αλλά παραμένει κοντά στο 3% περίπου. Παρόλα αυτά θα πετύχει αύξηση του εισοδήματος και του παραγόμενου προϊόντος, διότι η ταχύτητα χρήματος για συναλλαγές αυξήθηκε περισσότερο ως ποσοστό συγκριτικά με τη μείωση της προσφοράς χρήματος και το ποσοστό πληθωρισμού αθροιστικά σε απόλυτες τιμές δηλαδή πάνω από 4,5%.
Το χρήμα αλλάζει χέρια πολύ γρηγορότερα, οι καταναλωτές κάνουν περισσότερες συναλλαγές λόγω του ότι προσδοκούν ότι η άνοδος των τιμών θα συνεχιστεί στο μέλλον και αυξάνουν την ζήτηση αγαθών και υπηρεσιών που σήμερα θεωρούν φθηνότερα σε σύγκριση με το μέλλον. Οι αυξήσεις του εισοδήματός τους από εργασία ή περιουσία ή και τα δύο τα κάνει να προσδοκούν υψηλότερο εισόδημα στο μέλλον και έτσι αυξάνουν την παρούσα κατανάλωση. Τα άτομα πλέον δεν επηρεάζονται απ τις μεταβολές των επιτοκίων (όπως το 2013 όπου είχαμε παγίδα ρευστότητας με ελαστική ζήτηση δανείων ως προς τα επιτόκια) (ανελαστική ζήτηση για δάνεια ως προς τα επιτόκια) και έτσι η ζήτηση καταναλωτικών δανείων και επιχειρηματικών δανείων συνεχίζεται με αποτέλεσμα την άνοδο της κατανάλωσης και των επενδύσεων των ιδιωτών, την αύξηση της συνολικής δαπάνης, την άνοδο του εισοδήματος.
Η ιστορία θα γράψει Μητσοτάκης-Σαμαράς άσσο ημίχρονο, άσσο τελικό….
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου