Του Μάκη Τριανταφυλλόπουλου
Το κακό με τους εκάστοτε «οπαδούς» είναι ότι δεν μπορούν να διαχωρίσουν το εφικτό από το επιθυμητό.
Ήμουν σίγουρος για την νίκη του Τραμπ. Μία σφαίρα στο αφτί είχε περισσότερη δυναμική από τα εκατομμύρια οποιουδήποτε σπόνσορα.
Μεγαλύτερη πειθώ από την παρουσία της Όπρα και ενός στρατού διάσημων καλλιτεχνών της άλλης πλευράς.
Σημαντικότερη συνεισφορά κι από εκείνη του Ίλον Μασκ.
Για έναν απλό λόγο.
Η πολιτική έχει ένα θεατρικό μέρος που δεν μπορείς να το παρακάμψεις και η τέχνη του θεάτρου ένα κοινό μυστικό: Ο θεατής ταυτίζεται πάντοτε με το «θύμα»…
Δυστυχώς οι επικοινωνιολόγοι, οι δημοσκόποι και οι πάσης φύσεως «έγκριτοι» έπεσαν απελπιστικά έξω.
Η προπαγάνδα για ερωμένες, απόρρητα έγγραφα, φορολογικά αδικήματα και πολλά άλλα δεν ανέτρεψαν τον αμείλικτο νόμο της θεατρικής τέχνης και ο Τραμπ είναι πλέον ο 47ος πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών.
Εκείνοι που διαθέτουν το χάρισμα να πιάνουν τον παλμό του κόσμου το γνώριζαν από πριν. Δεν έχει σημασία εάν τον θεωρούν καλύτερο, χειρότερο ή επικίνδυνο.
Στην ενημέρωση το επιθυμητό πρέπει να παραμένει πάντοτε σε διακριτή απόσταση από το εφικτό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου