Τι να γράφεις κάθε μέρα σε ένα τοπικό ιστολόγιο που ξεκίνησε από ένα καπρίτσιο και έγινε συνήθεια

Όταν ξεκίνησα αυτό εδώ το ιστολόγιο τον Μάϊο  του  2013 σκέφτηκα πως άξιζε και η Πόλη μας ένα ιστολόγιο, όπου θα φιλοξενούσε όλα τα κακώς κείμενα που δεν τύγχαναν πανελλαδικής προβολής.



Στα πρότυπα του ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΧΩΡΙΣ ΟΡΙΑ αλλά με αποκλειστικά τοπικό χρώμα γρήγορα κατάλαβα πως οι αναρτήσεις θα ήταν ελάχιστες αφού και οι καταγγέλοντες σαφέστατα λιγότεροι.

Η δική σας ΑΓΑΠΗ κρατάει ζωντανό ακόμα αυτό το ιστολόγιο, και κοντεύει να το κάνει να έχει ίσους επισκέπετες με το μεγαλύτερο του "αδελφάκι" που βρίσκεται στο διαδίκτυο από το 2007. \

 Όμως δυο καρπούζια κάτω από την ίδια μασχάλη είναι δύσκολο να κρατηθούν, πόσο μάλλον τρία ,αφού για εμένα το αγαπημένο μου ιστολόγιο είναι το ΧΩΡΙΣ ΛΟΓΟΚΡΙΣΙΑ που πλέον υστερεί έναντι και των δύο προαναφερθέντων.

Και επειδή δεν έχω κάτι να σας διηγηθώ για τα τεκταινόμενα της Πόλης μας θα σας εξιστορήσω μια φανταστική ιστορία που ίσως σας φανεί κάπως χρήσιμη.

Πριν αιώνες σε μια πανέ,ορφη χώρα ζούσαν σπουδαίοι άνθρωποι που προχωρούσαν σε όλους τους τομείς της ανθρώπινης δραστηριότητας και είχαν σπουδαία επιτεύματα.

Έχτιζαν ναούς , μνημεία , έκαναν θέατρο , διοργάνωναν αθλητικούς αγώνες με επιτυχία, φιλοσοφούσαν και ενδιαφέρονταν για όλα τα φυσικά φαινόμενα.

Οι άλλες Πόλεις γύρω τους δεν είχαν ανάλογα αποτελέσματα σε κανένα τομέα της ανθρώπινης δραστηριότητας και όλοι ζήλευανν τους πολίτες της  Πόλης μας.

Εκεί γεννήθηκαν σπουδαίοι φιλόσοφοι που ακόμα και σήμερα απασχολούν την Παγκόσμια Κοινότητα.

Οι αιώνες πέρασαν και δεν έμειναν παρά άψυχα μνημεία . Αγάλματα και κτίρια ανεπανάληπτης ομορφιάς που επισκέπτονται κάθε χρόνο εκατομμύρια τουρίστες.

Όμως οι κάτοικοι πλέον αυτής της Πόλης έπαψαν να μεγαλουργούν και ομάδες από αυτούς κατέστρεφαν αγάλματα και μνημεία χωρίς η Πολιτεία να τους εμποδίζει.

Λένε πολλοί πως ίσως δεν έχουν αξία τα άψυχα αγάλματα μπροστά στη δικαιολογημένη οργή κάποιων νέων που μάχονται για τα ιδανικά τους.

Ξέχασαν όμως να μας πουν ποια είναι αυτά τα ιδανικά και κυρίως γιατί δεν κατευθύνουν όλη τους αυτή την ορμή σε δημιουργία και όχι καταστροφή.

Βέβαια το παράξενο δεν είναι πως βρέθηκαν είκοσι -τριάντα άτομα και κατέστρεψανδεκάδες αγάλματα και έργα τέχνης. Το περίεργο είναι πως οι υπόλοιποι πολίτες αδιαφορούν πλήρως για ό,τι συμβαίνει σε μια Πόλη απρόσωπη που κατοικείται από "πολίτες" αδιάφορους για την Ιστορία και τον Πολιτισμό που κρύβει αυτή η Πόλη στα σπλάχνα της.

Αχ καϋμένη Αθήνα πως σε κατάντησαν οι Άρχοντές σου ,να γίνεις ο περίγελος όλων των Φιλοσόφων σου που από ψηλά βλέπουν και αναφωνούν "Αιδώς Αργείοι"

Σ.Μ