Το 1944 ο Τζώρτζ Όργουελ διατύπωσε τις εξής σκέψεις, επιχειρώντας να αποτυπώσει το εύρος της χρήσεως του όρου, που, από τότε, είχε καταλήξει να υπονοεί όλα όσα επιθυμούσε να αποδώσει κάποιος ως μομφή στους αντιπάλους του: «η λέξη “Φασισμός” είναι σχεδόν εντελώς χωρίς νόημα.
