Αν ήμουν υποψήφιος…

Αλέξανδρος Οικονομίδης
Η υποψηφιότητά μου με τον Τάσο Ευσταθίου ανακοινώθηκε 12 Μαρτίου. Την απέσυρα 3 Απριλίου. Παρόλο που επικαλέστηκα προσωπικούς λόγους, κάποιοι υποσαχάριοι μπαμπουίνοι δεν το σεβάστηκαν.
Προσπάθησαν να βγάλουν ίντριγκα. Δεν τα κατάφεραν, γιατί πραγματικά δεν υπήρχε ίντριγκα. Τη στιγμή που μιλάμε βρίσκομαι ανάμεσα σε κούτες μετακόμισης. Προεκλογικός αγώνας δε γινόταν έτσι, αυτό το καταλαβαίνει ο καθένας.


Ο Τάσος Ευσταθίου είναι οικογενειακός φίλος και έντιμος, ένας άνθρωπος που αγαπάει την πόλη μας. Αυτό μου αρκούσε για να γίνω μέλος της προσπάθειάς του.


Η απόφασή μου να μην είμαι υποψήφιος (έστω και αναγκαστικά) με δικαίωσε, γιατί δεν συμμετείχα σε αυτό το πανηγυράκι που επιτηδευμένα έστησαν ορισμένοι.


Την αρχή έκανε το γνωστό μπλογκ που όλοι αγαπάμε. Με είπαν πασόκο, μνημονιακό, νεοδημοκράτη. Προφανώς αργότερα θα με έλεγαν συριζαίο. Έκαναν το κομμάτι τους, εγώ το διασκέδασα αφάνταστα.


Άλλο μεγάλο διαδικτυακό γκρουπ της πόλης με πέρασε από facecontrolπριν γίνω μέλος.


Υπήρξαν όμως και άνθρωποι που ευχήθηκαν με ειλικρίνεια καλή επιτυχία. Τους τιμώ και τους ανταποδίδω το ήθος που επέδειξαν.


Τι είδα αυτούς τους 2 μήνες; Πολλά. Φαντάζομαι ότι τα είδαν και άλλοι.

Είδα υποψηφίους δημοτικούς συμβούλους από δύο παρατάξεις να δίνουν τα ρέστα τους. Ειρωνείες σε πολιτικούς αντιπάλους, προσωπικές επιθέσεις, αλαζονεία, χαρακτηρισμοί βασισμένοι σε όλο σχεδόν το ζωικό βασίλειο (με προτίμηση στη συμπαθή ομάδα των ερπετών). Με μια λέξη μπόχα.

Είδα πράγματα που δεν μου άρεσαν. Είδα ότι κάποιοι θέλουν τόσο την καρέκλα που δε διστάζουν να βρίζουν, να προσβάλλουν και να πουλάνε ταβερνομαγκιά.

Από αυτή την σκοπιά χαίρομαι που δεν έβαλα υποψηφιότητα, γιατί φαντάζομαι ότι θα γινόμουν μέρος αυτής της νοσηρής κατάστασης. Ευτυχώς να λες, κάθε εμπόδιο για καλό. Να’ναι καλά η μετακόμιση.

Κάποια τελευταία πράγματα.

$11. Εσείς που βάζετε ταμπέλες σκεφτείτε λίγο ότι υπάρχει και αυτό που λέμε οικογενειακή φιλία. Μνημονιακός δεν ήμουν και δεν είμαι. Ήμουν στην Πλατεία και μούντζωνα, όταν άλλοι σφύριζαν αδιάφορα. Έκανα πορείες με δημόσιους υπαλλήλους χωρίς να είμαι καν στο δημόσιο. Έγραφα για την οικονομική κρίση, για τις απεργίες και τη δυστυχία των συνανθρώπων μου, όταν εκείνοι άκουγαν Παντελίδη και Πάολα. Όποιος έχει όρεξη μπορεί να δει δημοσιεύσεις μου από το 2010 ακόμα.

$12. Ο ρόλος της αστυνομίας είναι να προστατεύει τον πολίτη. Γκεγκε;

$13. Εύχομαι στον κύριο Κοκοτίνη καλή επιτυχία στο β’ γύρο, γιατί έχει γύρω του πραγματικά άξιους και ντόμπρους ανθρώπους.

$14. Δεν θα ψήφιζα ποτέ για λόγους αρχής αυτούς που έχουν διατελέσει δήμαρχοι. Είχαν την ευκαιρία τους (και οι πρώην και – κυρίως – οι νυν).
ΠΗΓΗ