Άρθρο του Γιώργου Τράγκα
Παίρνω μερικά μηνύματα σας στον Real Fm, που είναι γραμμένα από «φίλους» που διαθέτουν καλλιέπεια λόγου, λογοτεχνική φλέβα, καλπάζουσα φαντασία, οξύνεια και βαθύνεια… Ορισμένα από αυτά τα smsάκια ξεκινούν με τη λέξη «μ…πανο», ή «κ…γερε», ή «μόλις έρθουμε στα πράγματα θα σου ξεσκίσουμε τον κ…».
Προφανώς αυτοί οι ραδιοφωνικοί «φίλοι» μου θα ήθελαν να συνεχίσω κάθε πρωί να ρίχνω λάδι στη φωτιά της πολιτικής αντιπαράθεσης και της πολιτικής ρευστότητας και να κραυγάζω : «Ιδού ο νυμφίος έρχεται», εν τω μέσω της νυκτός και της μνημονιακής θυέλλης για να σώσει την Ελλάδα και να μας βγάλει από την κατοχή.
Είναι εκείνοι που με θέλουν «τυφλά» αριστερό, Συριζαίο και Τσιπραίο. Είναι όσοι δεν έχουν αντιληφθεί τι ακριβώς συμβαίνει πλέον μετά από 5 ολόκληρα χρόνια μνημονιακής κατοχής στην αποικία μας και μετά από πλήθος «μαγικών» μεταμορφώσεων που υπέστησαν δεξιοί και αριστεροί «οπλαρχηγοί» μας.
Οι περισσότεροι δεν έχουν καταλάβει ότι οι ξένοι μας έχουν αφήσει πλέον ελάχιστα περιθώρια κινήσεων και αντιδράσεων. Είτε επάνω, βρίσκεται ο Σαμαράς, είτε επάνω βρεθεί ο Τσίπρας, ή …ο Βούδας, το Βερολίνο, η Ουάσινγκτον και οι περίφημες –διαβόητες αγορές έχουν το επάνω χέρι και χτυπάνε το ντέφι όπως ο γύφτος για να χορέψει… το αρκουδάκι! Ένα αρκουδάκι που επί 5 ολόκληρα χρόνια καθισμένο στον καναπέ του, έτρωγε πίτσες και φώναζε αντιμνημονιακά συνθήματα χωρίς ποτέ να βγαίνει μαζικά στους δρόμους ή να αναρωτιέται γιατί η αντιμνημονιακοί πολιτικοί ηγέτες δεν συμφωνούν να οργανώσουν ένα γιγαντιαίο πανελλήνιο συλλαλητήριο.
Έτσι φτάσαμε στο σημείο,(και το γράφω αυτό για να το διαβάσουν οι αριστεροί, οι ακτιβιστές και οι ακροατές μου σε όλο το φάσμα της αριστεράς) , ο αγαπητός κ. Σταθάκης είναι καλεσμένος της Merrill Lynch που είναι ένα από τα πιο βρώμικα πλυντήρια μαύρου χρήματος σε όλο τον κόσμο, ο κ. Τσίπρας μετέχει των εργασιών της λέσχης Ambrosetti στο Κόμο, της ιταλικής «Μπίλντεμπεργκ», καθήμενος δίπλα στους εκπροσώπους του οργανωμένου μεγάλου κεφαλαίου και ο κ. Δραγασάκης, μετέχει -θα έλεγα- κάθε μυστικής ή φανερής επαφής με τον γερμανικό παράγοντα.
Μετά από 5 χρόνια γενοκτονίας του ελληνικού λαού, δεν υπάρχει πλέον αντιμνημονιακό τόξο. Η ηγεσία του Συριζα έχει προσγειωθεί στο πλαίσιο της μνημονιακής πραγματικότητας και στον ρεαλισμό – ραγιαδισμό μίας αναπόφευκτης συνεχούς επικοινωνίας με τους ισχυρούς που ελέγχουν γεωπολιτικά και οικονομικά την μικρή αποικία μας. Ο Τσίπρας και η ηγεσία του Σύριζα είναι ολοφάνερο ότι δεν διαθέτουν ούτε υψηλές διεθνείς διασυνδέσεις ούτε φίλους στα ανώτατα επίπεδα της διεθνούς πολιτικής, ούτε διεθνείς μεγάλου βεληνεκούς προσωπικότητες, ικανές να επηρεάσουν το κλίμα υπέρ της Ελλάδος.
«Το κράτος έχει συνέχεια», είπε ο Αλέξης κατεβαίνοντας τα σκαλιά του Πενταγώνου. Δηλαδή με αυτή τη φράση τόνισε προς όλες τις κατευθύνσεις –και προς τους ξένους- ότι τιμά τις υπογραφές που έχει βάλει η χώρα και όσοι το κατάλαβαν το κατάλαβαν…
Για να μην πουν κάποιοι ότι κριτικάροντας το ΣΥΡΙΖΑ, πετάω την μπάλα στην εξέδρα και αποφεύγω να μιλήσω για έναν χώρο που γνωρίζω πολύ καλά, δεκαετίες ολόκληρες, δηλαδή τη Ν.Δ., εξηγούμαι σήμερα: Πιστεύω ότι κανείς μόνος του δεν θα τα καταφέρει.
Δεξιοί και Αριστεροί, επί 5 χρόνια μείναμε διχασμένοι, δείχναμε και δείχνουμε με το δάχτυλο ο ένας τον άλλο, παράγουμε ολοένα και μεγαλύτερο φθόνο και στη χώρα που θα γιορτάσει την ερχόμενη Τρίτη το μεγάλο ΟΧΙ, είπαμε τα περισσότερα ΝΑΙ. Ακόμη και σήμερα, η πρώτη φροντίς το πρωί και η τελευταία το βράδυ είναι πώς θα καταγγείλουμε σκάνδαλο που έκανε ο δεξιός αντίπαλος, ή ο αριστερός!
Έχω την αίσθηση, ότι πλέουμε προς την τέλεια καταιγίδα. Εκτιμώ ότι η σημερινή πολιτική ηγεσία θα επιχειρήσει να βγάλει πρόεδρο Δημοκρατίας και να απεμπλακεί από το ΔΝΤ με τη βοήθεια της Μέρκελ. Το πρώτο είναι πολύ δύσκολο, το δεύτερο δυσκολότερο, αφού την πόρτα εξόδου ελέγχουν πλήρως οι αμερικανοί. Κανείς δεν θα τα καταφέρει μόνος του.
Οι περισσότεροι δεν έχουν καταλάβει ότι οι ξένοι μας έχουν αφήσει πλέον ελάχιστα περιθώρια κινήσεων και αντιδράσεων. Είτε επάνω, βρίσκεται ο Σαμαράς, είτε επάνω βρεθεί ο Τσίπρας, ή …ο Βούδας, το Βερολίνο, η Ουάσινγκτον και οι περίφημες –διαβόητες αγορές έχουν το επάνω χέρι και χτυπάνε το ντέφι όπως ο γύφτος για να χορέψει… το αρκουδάκι! Ένα αρκουδάκι που επί 5 ολόκληρα χρόνια καθισμένο στον καναπέ του, έτρωγε πίτσες και φώναζε αντιμνημονιακά συνθήματα χωρίς ποτέ να βγαίνει μαζικά στους δρόμους ή να αναρωτιέται γιατί η αντιμνημονιακοί πολιτικοί ηγέτες δεν συμφωνούν να οργανώσουν ένα γιγαντιαίο πανελλήνιο συλλαλητήριο.
Έτσι φτάσαμε στο σημείο,(και το γράφω αυτό για να το διαβάσουν οι αριστεροί, οι ακτιβιστές και οι ακροατές μου σε όλο το φάσμα της αριστεράς) , ο αγαπητός κ. Σταθάκης είναι καλεσμένος της Merrill Lynch που είναι ένα από τα πιο βρώμικα πλυντήρια μαύρου χρήματος σε όλο τον κόσμο, ο κ. Τσίπρας μετέχει των εργασιών της λέσχης Ambrosetti στο Κόμο, της ιταλικής «Μπίλντεμπεργκ», καθήμενος δίπλα στους εκπροσώπους του οργανωμένου μεγάλου κεφαλαίου και ο κ. Δραγασάκης, μετέχει -θα έλεγα- κάθε μυστικής ή φανερής επαφής με τον γερμανικό παράγοντα.
Μετά από 5 χρόνια γενοκτονίας του ελληνικού λαού, δεν υπάρχει πλέον αντιμνημονιακό τόξο. Η ηγεσία του Συριζα έχει προσγειωθεί στο πλαίσιο της μνημονιακής πραγματικότητας και στον ρεαλισμό – ραγιαδισμό μίας αναπόφευκτης συνεχούς επικοινωνίας με τους ισχυρούς που ελέγχουν γεωπολιτικά και οικονομικά την μικρή αποικία μας. Ο Τσίπρας και η ηγεσία του Σύριζα είναι ολοφάνερο ότι δεν διαθέτουν ούτε υψηλές διεθνείς διασυνδέσεις ούτε φίλους στα ανώτατα επίπεδα της διεθνούς πολιτικής, ούτε διεθνείς μεγάλου βεληνεκούς προσωπικότητες, ικανές να επηρεάσουν το κλίμα υπέρ της Ελλάδος.
«Το κράτος έχει συνέχεια», είπε ο Αλέξης κατεβαίνοντας τα σκαλιά του Πενταγώνου. Δηλαδή με αυτή τη φράση τόνισε προς όλες τις κατευθύνσεις –και προς τους ξένους- ότι τιμά τις υπογραφές που έχει βάλει η χώρα και όσοι το κατάλαβαν το κατάλαβαν…
Για να μην πουν κάποιοι ότι κριτικάροντας το ΣΥΡΙΖΑ, πετάω την μπάλα στην εξέδρα και αποφεύγω να μιλήσω για έναν χώρο που γνωρίζω πολύ καλά, δεκαετίες ολόκληρες, δηλαδή τη Ν.Δ., εξηγούμαι σήμερα: Πιστεύω ότι κανείς μόνος του δεν θα τα καταφέρει.
Αισθάνομαι ότι υπάρχουν ελάχιστα περιθώρια, πλέον για όλες τις πολιτικές παρατάξεις να επιτύχουν ολοκληρωμένα και ανατρεπτικά αποτελέσματα απέναντι στη βούληση των ξένων δανειστών. Συμφωνώ απόλυτα (νομίζω ότι είναι η πρώτη φορά) με όσα γράφει στο άρθρο του σήμερα στην ηλεκτρονική έκδοση του Βήματος ο κ. Καρακούσης.
Οι δανειστές δεν έχουν αφήσει πλέον περιθώρια κινήσεων –αντιδράσεων στους έλληνες πολιτικούς, είτε αυτοί είναι αριστεροί, είτε δεξιοί.
Δεξιοί και Αριστεροί, επί 5 χρόνια μείναμε διχασμένοι, δείχναμε και δείχνουμε με το δάχτυλο ο ένας τον άλλο, παράγουμε ολοένα και μεγαλύτερο φθόνο και στη χώρα που θα γιορτάσει την ερχόμενη Τρίτη το μεγάλο ΟΧΙ, είπαμε τα περισσότερα ΝΑΙ. Ακόμη και σήμερα, η πρώτη φροντίς το πρωί και η τελευταία το βράδυ είναι πώς θα καταγγείλουμε σκάνδαλο που έκανε ο δεξιός αντίπαλος, ή ο αριστερός!
Π.χ. αν ο Ντινόπουλος χρωστάει 30.000 ευρώ στον ΕΔΟΕΑΠ, ή κ. Φωτίου του ΣΥΡΙΖΑ έχει περιουσία ενός εκατ. Κορδωμένοι πολύχρωμοι φασιανοί που φωνάζουν στα παράθυρα της τηλεόρασης, χωρίς να προσφέρουν, το παραμικρό για την επίλυση των πραγματικών προβλημάτων της κοινωνίας.
Έχω την αίσθηση, ότι πλέουμε προς την τέλεια καταιγίδα. Εκτιμώ ότι η σημερινή πολιτική ηγεσία θα επιχειρήσει να βγάλει πρόεδρο Δημοκρατίας και να απεμπλακεί από το ΔΝΤ με τη βοήθεια της Μέρκελ. Το πρώτο είναι πολύ δύσκολο, το δεύτερο δυσκολότερο, αφού την πόρτα εξόδου ελέγχουν πλήρως οι αμερικανοί. Κανείς δεν θα τα καταφέρει μόνος του.
Ακόμα και στην υποθετική περίπτωση που ο Τσίπρας μετά από πρόωρες εκλογές γινόταν αυτοδύναμος πρωθυπουργός, θα έπρεπε να αντιμετωπίσει τα οικονομικά και τα εθνικά προβλήματα ολομόναχος.
Αντιλαμβάνεστε, πώς θα συμπεριφερόντουσαν οι υπεσυντηρητικοί της διεθνούς πολιτικής σκηνής, στην ελληνική ριζοσπαστική αριστερά…. Γι’ αυτό επιμένω ότι η μοναδική σοβαρή λύση είναι μία κυβέρνηση εθνικής ενότητας με απόλυτη σύμπνοια και ομοψυχία και ενδεχομένως με συμμετοχή εξωκοινοβουλευτικών προσωπικοτήτων.
Χωρίς αριστερές και δεξιές κονκάρδες, και φωνάζοντας: «Carpe Diem- Άδραξε την ημέρα» και κρατήσου απ’ ότι απέμεινε. Γι’ αυτό εγώ σπρώχνω όσο μπορώ από την πλευρά μου τους αδιάλλακτους και εκείνους που εμφανίζουν πρώιμη αλαζονεία στα μάτια προς αυτή την κατεύθυνση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου