Εδώ και αρκετά χρόνια στην πόλη μας ζει κάποιος ηλικιωμένος συμπολίτης μας γέννημα θρέμμα της πόλης σε άθλιες συνθήκες. Δεν ζήτησε ποτέ του τίποτα από κανέναν μας και ως ανταμοιβή διαπίστωσα πως ενώ ζει σε ένα σπίτι χωρίς ρεύμα ναι υπάρχουν και τέτοιοι στις μέρες μας η ανάλγητη κοινωνία αποφάσισε να του κόψει και το νερό. Διερωτώμαι αυτή η κοινωνική πολιτική αντιπροσωπεύει τον δήμο μας; Όλους όσους είναι ιθύνοντες στην κοινωνική υπηρεσία τους ικανοποιεί το αποτέλεσμα; Είναι αυτό που θέλουν να δίνουν ως εικόνα;
Μιλάω για έναν άνθρωπο που όσο η μάνα του βρισκόταν εν ζωή ( τον πατέρα του τον έχασε σε πολύ μικρή ηλικία) μεσορανούσε ως μουσικός τη δεκαετία του 80 στις μεγαλύτερες πίστες της Αθήνας δίπλα από κορυφαία ονόματα του Ελληνικού πενταγράμμου.
Δυστυχώς όμως ο χαμός της μάνας του δημιούργησε ένα ανυπέρβλητο εμπόδιο στην μετέπειτα ζωή του δημιούργησε ψυχολογικά προβλήματα και τον έχει φτάσει πλέον σε συνθήκες σωματικής και ψυχικής αποσύνθεσης.
Την εύκολη λύση του να ζητήσω ακρόαση εισαγγελέα και να ζητήσω από εκείνον να κινήσει αυτεπάγγελτα εισαγγελική παραγγελία την γνωρίζω και εγώ, δεν είναι όμως αυτό που του αξίζει επειδή του ήρθε η ζωή όπως του ήρθε, άλλωστε δεν πρόκειται να του προσφέρει επανασύνδεση νερού γιατί για ρεύμα δεν το συζητάω καν δεν θεωρώ πως ο δήμος μας είναι σε τόσο μεγάλο βαθμό απλόχερος, θέλω όμως τουλάχιστον να μεσολαβήσει για επανασύνδεση νερού και αν καταφέρω να πείσω τον ίδιο να μεσολαβήσει είτε στον ΕΟΠΠΥ της περιοχής είτε στο ΚΨΥ που ανήκει η Ηλιούπολη για ραντεβού. Αυτά τα δύο μόνο, σαφώς και θα χρειαζόταν πολλά περισσότερα όπως μια στοιχειώδη επισκευή του ερείπιου του και επανασύνδεση ρεύματος αλλά για να σας πω την αλήθεια μου δεν σας έχω για τόσο πονόψυχους στο δήμο.
Τα στοιχεία του και τη διεύθυνση του δεν την δημοσιοποιώ και δεν τα διαθέτω, για να σας τα διαθέσω στην κοινωνική υπηρεσία αν τυχόν ασχοληθείτε αυτό θα γίνει κατόπιν προσωπικής επαφής και εφόσον με διαβεβαιώσετε καλή τη πίστη πως δεν θα κινηθούν διαδικασίες ακούσιου εγκλεισμού του.
Άμεση ήταν η αντίδραση του Αρμόδιου Αντιδημάρχου κ. Πούλου αλλά προφανώς η ανάρτηση αυτή επιβεβαιώνει την επιλεκτική αλληλεγγύη όσων στέλνουν τρόφιμα και ρουχισμό σε πρόσφυγες και μετανάστες ( και καλά κάνουν ΤΟ ΘΕΜΑ ΕΙΝΑΙ ΟΜΩΣ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΔΟΜΗ ΚΑΙ ΕΔΩ αλλά όχι στις Ελληνίδες και τους Έλληνες αναξιοπαθούντες ιδίως εάν οι ίδιοι ή ο περίγυρός τους δεν ΦΩΝΑΞΟΥΝ.
Το θέμα με τις δομές φιλοξενίας και την δημιουργία μιας στην "αριστερή" πόλη μας θα βοηθούσε όλες και όλους να κατανοήσουν πως δεν μπορείς να είσαι αλληλέγγυος από μακριά ούτε να γνωρίζεις ένα πρόβλημα άμα δεν το ζεις κάθε μέρα δίπλα σου.
Θεωρούμε πως ο δήμος Ηλιούπολης πιεζόμενος από την ΔΗΜΟΣΙΟΠΟΙΗΣΗ του θέματος θα κινηθεί αλλά δεν αποκλείεται να επιτύχει όσα απεύχεται ο συνδημότης μας. Αφού ο συγκεκριμένος συνδημότης μας χρειάζεται περιβάλλον να τον φροντίζει ακόμα και εάν έχει τα βασικά νερό και ρεύμα κάτι που δεν υπάρχει στο δήμο μας.
Σ.Μ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου