Μήπως το «ΟΧΙ» ανήκει στην Αριστερά;

Του Τάκη Θεοδωρόπουλου 

Το «ΟΧΙ» δεν το είπε ο Ιωάννης Μεταξάς. Το είπε ολόκληρος ο ελληνικός λαός, διότι ο Μεταξάς ήταν δικτάτορας, οπότε καλόν θα ήτο να μην αναφέρεται το όνομά του ή, και αν αναφέρεται, να μην προβάλλεται υπέρ το δέον.

Επάγγελμα σοσιαλιστής

Τάκης Θεοδωρόπουλος

Ήταν το έμβλημα του ανέμελου σοσιαλισμού. Η σκιά του αείμνηστου, το πρόσωπο που εξέφραζε καλύτερα από οποιονδήποτε άλλον αυτό που και σήμερα ακόμη αποκαλείται «βαθύ ΠΑΣΟΚ». Φέρθηκε στη χώρα του σαν να ήταν ιδιοκτήτης της. Κέρδισε πολλά. Δεν ξέρω τι έδωσε. Στο τέλος της ζωής του τα έχασε όλα.

Εμβολιάσθηκε ο Κολοκοτρώνης;

Τάκης Θεοδωρόπουλος


Αναρωτιόμουν τόσες ημέρες ο αφελής τι γύρευαν τα λάβαρα της Επανάστασης του ’21 με τους αντιεμβολιαστές. Μια σύντομη περιήγηση στο Διαδίκτυο μου έλυσε την απορία. Πουθενά δεν αναφέρεται ότι ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης είχε εμβολιασθεί απέναντι σε οποιονδήποτε ιό.

Το παράσημο και το μεταναστευτικό

Τάκης Θεοδωρόπουλος


«Ας είμαστε ρεαλισταί», που τραγουδούσε και ο αείμνηστος. Φαντασθείτε κάποιον λιμενικό ο οποίος δεν υπηρετεί στον Πειραιά για να ελέγχει στην επιβίβαση τα πιστοποιητικά εμβολιασμού. Ο δικός μας υπηρετεί στη Σάμο, στη Χίο ή στη Λέσβο. Και σχεδόν καθημερινά έχει να αντιμετωπίσει πλεούμενα γεμάτα με ανθρώπους που προσπαθούν να αποβιβαστούν σε κάποια από τις ακτές τους.

Ένα απολίθωμα που το λένε Φουρθιώτη

Τάκης Θεοδωρόπουλος

Ολίγη από δημοσιογράφος, εκδότης επί τη ευκαιρία, πολύ τηλεπαρουσιαστής αυτός ο Φουρθιώτης μοιάζει να βγαίνει από άλλες εποχές. Τότε που αν δεν εμφανιζόσουν με τους τρεις σωματοφύλακες παρέα και τον ντ’ Αρτανιάν να σου ανοίγει την πόρτα δεν σε έβαζαν πρώτο τραπέζι πίστα. Χρειαζόταν βέβαια και το σχετικό «μπουρμπουάρ»- το λένε έτσι απ’ τις μπουρμπουλήθρες της σαμπάνιας.

Η πανδημία κούρασε την κυβέρνηση;

Του Τάκη Θεοδωρόπουλου

Μας μπέρδεψε προχθές ο Άδωνις Γεωργιάδης. Το πρωί μας είπε ότι ενδέχεται να ανοίξει ο τουρισμός χωρίς την εστίαση. Κάτι σαν το πείραμα της Ρόδου με την καραντίνα του all inclusive. Είναι δυνατόν να ανοίξει ο τουρισμός χωρίς την εστίαση; Χωρίς δηλαδή την επαφή του τουρίστα με την πραγματική οικονομία; Το απόγευμα, ο ίδιος όχι μόνο το διόρθωσε, αλλά υπερέβαλε εαυτόν.

Το ρεζιλίκι που γλιτώσαμε

Τάκης Θεοδωρόπουλος

Όταν η εγνωσμένου κύρους διανοουμένη κ. Ζορμπά αδυνατεί να βρει περιεχόμενο στους εορτασμούς, ο πτωχός τω πνεύματι οφείλει να καταπιεί τη συγκίνησή του. Διότι το έλλειμμα που επισημαίνει δεν είναι μόνον αισθητικό. Είναι έλλειμμα αλήθειας. Τόσους καβαλάρηδες είδαμε να παρελαύνουν με φουστανέλες και φέσια.

Όσο ο Κολοκοτρώνης μας συγκινεί

Τάκης Θεοδωρόπουλος

Θέλαμε δεν θέλαμε, όσοι ζήσαμε τη δικτατορία παλεύαμε να απομυθοποιήσουμε την 25η Μαρτίου. Τους συμβολισμούς της τους είχε διασύρει το καθεστώς με το κακό του γούστο και τις ελληνικούρες του. Διαβάζαμε Σκαρίμπα, οι πιο θαρραλέοι ακόμη και Κορδάτο. Και εννοείται, όσοι άντεχαν τις ισχυρές συγκινήσεις διάβαζαν Μακρυγιάννη. Ήταν η φωνή του αγωνιστή που δεν δικαιώθηκε για τους αγώνες του.

Η Aριστερά θέλει νεκρό τον Κουφοντίνα

Τάκης Θεοδωρόπουλος

Η Aριστερά χρειάζεται ήρωες. Και όσο λιγότερη πολιτική διαθέτει, τόσο περισσότερο τους χρειάζεται. Από τον Τσε έως τον Αρη, η ιδεολογία της θυμίζει εικονοστάσιο. Για την Αριστερά οι ήρωες είναι πάντα οι ηττημένοι. Στο σημείο αυτό αγγίζει τα βαθιά της ελληνικής ψυχής, το ασυνείδητο του τραγικού που προγραμματίζει την ευαισθησία της.

Σύντομο χρονικό μιας θυμωμένης δεκαετίας

Του Τάκη Θεοδωρόπουλου 

Το σημαντικότερο, ίσως, γεγονός της δεκαετίας που πέρασε είναι ότι για πρώτη φορά η Ελλάδα κινδύνευσε να αποβληθεί από την Ευρώπη.

Άρωμα Σοβιετίας

Τάκης Θεοδωρόπουλος

«Είναι εμφανές ότι ο εγκαλούμενος διαφωνεί με την παραπομπή σε δίκη της Σώτης Τριανταφύλλου και τον σχηματισμό δικογραφιών εις βάρος του Τάκη Θεοδωρόπουλου και της Λώρης Κέζα για ισλαμοφοβικά, ρατσιστικά άρθρα τους». Ο εγκαλούμενος είναι ο Μανώλης Βασιλάκης, διευθυντής του περιοδικού Athens Review of Books. 

Γιορτή της εθνικής μας ταυτότητας

Του Τάκη Θεοδωρόπολου

Τι θα γιορτάσουμε το 2021; Αν ήμασταν Γάλλοι ή Αμερικανοί δεν θα αναρωτιόμασταν. Γιορτάζουμε το Έθνος. Η λέξη nation και με τη γαλλική και με την αγγλική προφορά κυκλοφορεί ελεύθερη στη ρητορεία των πολιτικών ηγετών τους. Δεν ισχύει το ίδιο παρ’ ημίν. Στα δικά μας πολιτικά ήθη η επίκληση του έθνους παραπέμπει σε μια συγκεκριμένη πολιτική τοποθέτηση. Η «εθνική υπερηφάνεια», ας πούμε, είναι συνυφασμένη με τον «εθνικισμό» και τα παράγωγά του, συνήθως αισθήματα του τύπου που στην κοινή γλώσσα αποκαλούμε ακροδεξιά. Πίσω του σέρνεται ο χορός της «ξενοφοβίας», της «μισαλλοδοξίας» και άλλα απεχθή παρόμοια.

Ο παππούλης Πολάκης

Του Τάκη Θεοδωρόπουλου

Όλα τα ’χει. Του λείπουν μόνον μερικοί Μαυροσκούφηδες για να συμπληρωθεί η ευτυχία του. Παύλος Πολάκης έφα. Θα μου πείτε, δεν έχει καμία σημασία τι έφα και τι δεν έφα ο αξιότιμος. Πετάει κάθε τόσο μια λεκτική κροτίδα για να γλεντάει αυτός κι οι φίλοι του. Και να διασκεδάζει την πλήξη της Μεγαλειότητος. Κάτι σαν τον τρελό του βασιλιά. Δεν χρειάζεται νομίζω να ερμηνευθεί η σημασία του όρου «Μαυροσκούφης».