Όταν όλα βαίνουν καλώς , όταν δεν υπάρχει ανησυχία για το αύριο, όταν το μόνο μας μέλημα είναι πως θα ξοδέψουμε τα χρήματα που υπάρχουν τότε όλοι μπορούν να διοικήσουν. Σε μια πολιτεία που τα έσοδα είναι εξασφαλισμένα, οι δομές είναι επανδρωμένες και το χρήμα ρέει άφθονο η διοίκηση είναι εύκολη υπόθεση ακόμα και για όσους δεν έχουν δουλέψει ποτέ στην ζωή τους.Όμως όταν τα πράγματα δυσκολεύουν , όταν χρήματα δεν υπάρχουν αρκετά και πρέπει να κάνεις τις επιλογές σου με αυτά που έχεις ή να δημιουργήσεις πλούτο τότε αρχίζουν οι τραγωδίες. Μια συνεχιζόμενη τραγωδία ζούμε εδώ και επτά χρόνια όταν ξαφνικά οι κυβερνώντες μας έριξαν το καράβι που λέγεται Ελλάδα στα βράχια.
Δεν υπήρχαν λεφτά να πληρωθούν οι δημόσιοι υπάλληλοι που διορίζονταν αφειδώς από όλες τις κυβερνήσεις, δεν υπήρχαν λεφτά να συντηρηθούν οι δομές του κράτους, δεν υπήρχε ουδείς στην ελεύθερη αγορά να δανείσει ένα κράτος το οποίο χρώσταγε και δυστυχώς χρωστάει ακόμα πάνω από το 120% του ΑΕΠ του.
Με απλά λόγια ζει πάνω από τις δυνάμεις του και πρέπει να "πεθάνει" κάποιους από τους πολίτες του για να επιβιώσουν οι άλλοι. Το γιατί χρωστάει το κράτος τόσα λεφτά είναι εύκολο να το καταλάβει κάποιος. Απλά και κατανοητά χωρίς εξυπνάδες ,για δεκαετίες ζούσαμε πάνω από τις δυνάμεις μας.
Χαλάγαμε περισσότερα από αυτά που παράγαμε. Είχαμε υπέρμετρο δανεισμό για κατανάλωση και όχι για επενδύσεις, είχαμε την νοοτροπία του σήμερα και δεν κάναμε τίποτα για το μέλλον.
Τότε (2010) αντί να χρεοκοπήσουμε και να πάρουμε στο λαιμό μας και τις γερμανικές και τις γαλλικές τράπεζες που μας είχαν δανείσει πολλά δις ευρώ σκέφτηκαν κάποιοι (οι σύμμαχοί μας και εταίροι μας) πως οι Έλληνες δεν πρέπει να πεθάνουν ακαριαία αλλά να αργοπεθαίνουν εφαρμόζοντας οικονομικά προγράμματα που θα τους "έσωζαν" προσωρινά.
Τα προγράμματα αυτά μείωναν κάθε χρόνο το ΑΕΠ μας και το μόνο που πραγματικά κατάφεραν ήταν να σώσουν τις γαλλικές και τις γερμανικές τράπεζες που ήταν εκτεθειμένες στα ελληνικά ομόλογα ύψους δις ευρώ.
Έσωσαν όμως προσωρινά και εμάς (βιολογικά και ως αστική δημοκρατία αφού η πείνα είναι πάντα κακός σύμβουλος) γιατί εάν είχαμε χρεοκοπήσει και ουσιαστικά από το 2010 ουδείς θα έπαιρνε σύνταξη για κάποιους μήνες, και φυσικά όταν θα έπαιρνε και πάλι (άγνωστο με τι θα επιβίωνε μέχρι να πιάσει ο παππούς και η γιαγιά και πάλι λεφτά στα χέρια της) θα έπαιρνε σε δικό μας νόμισμα με αγοραστική δύναμη το 1/10 της παλιάς του.
Ένα κουρελόχαρτο θα έπαιρνε δηλαδή με αξία που όσο θα περνούσε ο καιρός θα γίνονταν ακόμα πιο μηδαμινή.
Με λίγα λόγια η σύνταξή του θα του έφτανε όπως είπε και ο Πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας εκ των υστέρων μόνο για τις πρώτες τρεις μέρες ενός μήνα! (Δείτε το βίντεο) Τις υπόλοιπες θα έπρεπε να τον συντηρεί το κράτος που βέβαια πλέον θα είχε στην κυριολεξία διαλυθεί αφού θα έχανε τουλάχιστον το μισό του προσωπικό. Βλέπετε οι δημόσιοι υπάλληλοι δεν θα δέχονταν να δουλέψουν αφιλοκερδώς όπως κάποιοι κάνουν εδώ και καιρό στον ιδιωτικό τομέα που παίρνουν έναντι και τους χρωστάνε από δύο έως και 8 μήνες δεδουλευμένα, γιατί βλέπετε τους έχουμε καλομάθει!
Μετά την λογική απόφαση του Αλέξη Τσίπρα να μην πεθάνει ο μισός μας πληθυσμός ακαριαία άρχισαν και οι αντιδράσεις και οι αποχωρήσεις από τους δραχμιστές που εάν και δηλώνουν αριστεροί διεκδικούν έναν περίεργο "πατριωτισμό" για τους εαυτούς τους. Ένας από αυτούς ο Πετράκος τα χώνει στον Τσίπρα επειδή δεν μας έκανε Βενεζουέλα. Δείτε το βίντεο και εάν πιστεύετε πως με την δραχμή θα γίνουμε και πάλι μεγάλοι και τρανοί διαβάστε καλύτερα Ριζοσπάστη και όχι αυτό το ιστολόγιο.
Το εάν έπρεπε η Ελλάδα να πάει αμέσως σε εθνικό νόμισμα ή έπρεπε να το παλέψει εντός της ευρωζώνης και με την βοήθεια και τα λεφτά των δανειστών της είναι κάτι που ο καθένας πρέπει να το απαντήσει μόνος του. Δεν ξέρω εάν ο ξαφνικός θάνατος θα βοηθούσε την χώρα. Δεν ξέρω εάν επιβίωνε όλος ο πληθυσμός και πόσες θα ήταν οι απώλειες από μια τέτοια εκδοχή. Βλέπω όμως και πρέπει να σας το αναφέρω πως αυτή την επιλογή την απέφυγαν ακόμα και όσοι την έλεγαν προεκλογικά πως το νόμισμα δεν είναι φετίχ!
Ξαφνικά αντελήφθησαν πως τα χαμηλά επιτόκια δανεισμού μας από τους "κακούς" δανειστές μας ήταν προτιμότερα από την άτακτη χρεοκοπία μας. Ήξεραν και είδαν πως τα ρούβλια των Ρώσων ή τα γουάν των Κινέζων δεν επαρκούσαν για να μας βγάλουν και πάλι στο ξέφωτο.
Βέβαια κάποιοι ακόμα πιστεύουν πως όλοι είναι δωσίλογοι και για αυτό δεν παίρνουν την ιστορική απόφαση της ρήξης. Αυτοί μάλλον είναι τρελοί ή έχουν τα χρήματά τους στο εξωτερικό.
Τελικά όμως επειδή από μικρό και από τρελό μαθαίνεις την "αλήθεια" αυτοί οι τρελοί θα "επιβεβαιωθούν" και θα μας δουν να διαλυόμαστε στο δικό μας εθνικό νόμισμα όχι επειδή οι κυβερνώντες μας ή ο λαός μας το επέλεξαν αλλά επειδή διαλύθηκε η ευρωζώνη!
Σ.Μ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου