Τάκης Πουρναράκης
Είχα πολλές μέρες να ταξιδέψω στο εργοτάξιο Κορίνθου – Πατρών. Το έκανα χτες πήγα στην Πάτρα και επέστρεψα.Ακόμη μια φορά ταλαιπωρήθηκα αφάνταστα, κινδύνεψα και εκνευρίστηκα. Τα αρχικά αυτά συναισθήματα αναμείχθηκαν και εξελίχθηκαν σε ντροπή. Ως Έλληνες πολίτες ως κοινωνία δε θα έπρεπε ν’ ανεχόμαστε τέτοιες καταστάσεις. Δεν πρόκειται για δρόμο, αλλά για εργοτάξιο. Γνώμονας της σχεδίασης και της σήμανσης είναι η εξυπηρέτηση των οχημάτων του εργοταξίου και όχι η ασφάλεια και η άνεση των Ι.Χ.
Είχα πολλές μέρες να ταξιδέψω στο εργοτάξιο Κορίνθου – Πατρών. Το έκανα χτες πήγα στην Πάτρα και επέστρεψα.Ακόμη μια φορά ταλαιπωρήθηκα αφάνταστα, κινδύνεψα και εκνευρίστηκα. Τα αρχικά αυτά συναισθήματα αναμείχθηκαν και εξελίχθηκαν σε ντροπή. Ως Έλληνες πολίτες ως κοινωνία δε θα έπρεπε ν’ ανεχόμαστε τέτοιες καταστάσεις. Δεν πρόκειται για δρόμο, αλλά για εργοτάξιο. Γνώμονας της σχεδίασης και της σήμανσης είναι η εξυπηρέτηση των οχημάτων του εργοταξίου και όχι η ασφάλεια και η άνεση των Ι.Χ.