Για όσους και όσες με ξέρετε γνωρίζετε ότι δεν γράφω εύκολα να θίξω πράγματα και καταστάσεις..
Όμως θλίβομαι και πονάει η ψυχή μου με αυτά που αντικρίζουν τα μάτια μου..
Η ζέστη έξω αφόρητη, η ατμόσφαιρα αποπνικτική.. Εμείς μπορούμε να προστατέψουμε τον εαυτό μας, να μείνουμε σε κλιματιζόμενο χώρο, να πιούμε όσα υγρά θέλουμε και όποια στιγμή το έχουμε ανάγκη.
Υπάρχουν όμως αμέτρητες αδέσποτες ψυχές εκεί έξω και δυστυχώς, εκτός από όλους εμάς τους εθελοντές που ασχολούμαστε, δεν ασχολείται κανένας άλλος!
Δεν υπάρχει για αυτές τις ψυχούλες καμία πρόνοια & καμία βοήθεια για επιβίωση.
Όσοι έχουμε λοιπόν την ευαισθησία, βάζουμε μπολ με νερό σε διάφορα σημεία της πόλης, γιατί το μόνο που μπορεί να σώσει αυτά τα πλάσματα από τον καύσωνα είναι το νερό.
Υπάρχουν όμως και κάποιοι με διαφορετικές ευαισθησίες.. εκείνοι που πηγαίνουν από πίσω και τα πετάνε!
Ποιος είναι ακριβώς ο λόγος που μπορεί να ενοχλήσει ένα μπολ με νερό για τα αδέσποτα δεν τον κατάλαβα ποτέ και ούτε πρόκειται ποτέ να πάρω απάντηση.
Αφήστε λοιπόν όλους εμάς τους λίγους που νοιάζονται, να βοηθήσουμε ώστε να επιβιώσουν από αυτή την λαίλαπα τα αδέσποτα.
Και όσοι διαβάζετε αυτή την στιγμή τα λόγια μου και σας ακούμπησαν έστω και ελάχιστα, πάρτε ένα μπολ από το ντουλάπι σας και βάλτε το σε ένα σημείο στην πόρτα της αυλής σας ή του σπιτιού σας ή σε όποιο σημείο επιλέξετε εσείς.
Αυτά τα γράφω γιατί καθημερινά φροντίζω και στειρώνω με προσωπικό μου κόστος και χρόνο πολλά γατάκια. Και κάθε μέρα βλέπω πως με περιμένουν, πως κουνάνε την ουρά τους και πως τρίβονται για να με ευχαριστήσουν επειδή τους βάζω απλώς φρέσκο νερό και τροφή.
Ada Ilioupoli
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου