Η αλήθεια είναι υποκειμενική θα πουν κάποιοι. Όμως η ΑΛΗΘΕΙΑ δεν μπορεί να μην είναι αντικειμενική. Επομένως η δική μας ΑΛΗΘΕΙΑ είναι απλά μια "ψευδαίσθηση" και ο χρόνος αποκαλύπτει πως έχει πολύ μικρή αξία.
Η αξία της συναρτάται πάντα με αυτόν που την απευθύνουμε. Εάν ο άλλος έχει την "δική του αλήθεια" κάθε δική μας προσπάθεια θα αποβεί άκαρπη.
Αυτά είναι όμως τα εύκολα τα δύσκολα είναι όταν εμείς οι ίδιοι δεν θέλουμε να πούμε την ΑΛΗΘΕΙΑ για ένα σωρό λόγους που έχουν να κάνουν με την θεώρηση που έχουμε για αυτόν εδώ τον κόσμο.
Ο δημοσιογράφος αποκαλύπτει την ΑΛΗΘΕΙΑ λένε , αρκεί να την γνωρίζει και ο ίδιος και για την γνωρίζει δεν αρκεί από το να κοιτάξει έξω από το παράθυρό του, να περπατήσει στους δρόμους, να αφουγκραστεί τον πόνο του άλλου.
Όλες οι αλήθειες για έναν δημοσιογράφο είναι εύκολες εκτός από αυτές που αφορούν τον δικό του "μικρόκοσμο" , αυτόν που όταν "παραβιάζεται" νιώθει όπως και εκείνοι τους οποίους έχει καταγγείλει.
Αυτός ο "μικρόκοσμος" λοιπόν ακόμα και εάν αντέχει την ΑΛΗΘΕΙΑ δεν αντέχει την καθυστέρηση του να του την πεις.
Γιατί η ΑΛΗΘΕΙΑ για κάποιον έχει αξία όταν έχει πρακτικό αποτέλεσμα και δεν κόβει τα όνειρα και τις ελπίδες.
Γιατί μπορεί εύκολα να πεις στους αναγνώστες σου πως η χώρα οδεύει προς νέα χρεοκοπία, αλλά σου είναι αδιανόητο ακόμα και να σκεφτείς πως θα πεις σε κάποιον κάτι που ακόμα και να το ακούσει , και να το πιστέψει δεν θα έχει κανένα θετικό αντίκτυπο στη ζωή του.
Η δυστυχία λοιπόν αυτή "σώζεται" μόνο με ένα καινούργιο "παραμύθι", γιατί τα "ψέματα" όσο και εάν κάποιοι τα βλέπετε "καταστροφικά" σώζουν πολλές φορές όσους θέλουν την ησυχία τους.
Γιατί στο "παιχνίδι" της ζωής το "γκολ" στην παράταση δεν γεμίζει τους εμπλεκόμενους χαρά αλλά ΔΥΣΤΥΧΙΑ.
Σ.Μ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου