Οι "ευπατρίδες" υπηρέτες της Χούντας και ο "ανθρωπισμός" τους στον αγωνιστή Ανδρέα Λεντάκη

Επειδή εμείς ως Σαμαρικοί  είχαμε την ευτυχία να γνωρίσουμε  (άλλωστε τον είχαμε και καθηγητή στη σχολή δημοσιογραφίας ) τον αγωνιστή κατά της χούντας Ανδρέα Λεντάκη να θυμίσουμε στους "ευπατρίδες" (εάν το αγνοούν) της πόλης μας  πως  βασάνισαν αυτόν τον πατριώτη πολιτικό τα αποβράσματα οι Απριλιανοί . Τους οποίους ως πραγματικός ευπατρίδης ο αείμνηστος Ανδρέας Λεντάκης  συγχώρησε γιατί ήταν ΜΕΓΑΛΟΣ πατριώτης και Άνθρωπος.  Μάλιστα είχε ζητήσει και την αποφυλάκισή τους καταθέτοντας μάλιστα το 1996 και την πρότασή αυτή στη Βουλή. Διαβάστε λοιπόν



Όπως γράφει χαρακτηριστικά, η Κίττυ Αρσένη, στο βιβλίο της Μπουμπουλίνας 18 : 

«Εδώ έφεραν και τον Ανδρέα. Μόλις τον πιάσανε τον βάλανε στο δίπλα δωμάτιο και πρόλαβε να μας ρωτήσει: ‘Βαράνε πολύ;’. Κι εμείς τότε δεν προλάβαμε να του απαντήσουμε. Μόνο αρχίσαμε το τραγούδι. Περιμέναμε την ώρα που θα τον ανεβάζανε επάνω, τραγουδάγαμε και του χτυπάγαμε συνθηματικά στον τοίχο. Τον ξεπροβοδίζαμε… Είχε πάθει τρεις διασείσεις. Δεν ξέραμε πώς θα ξανακατέβαινε κάτω. Τα τρανζίστορ άρχιζαν να παίζουν στη διαπασών. Το βασανιστήριο ήταν σίγουρο. Τίποτα δεν μπορούσε να το εμποδίσει. Κι όμως υπήρχε μια μάχη που θα δινόταν. Στην πρώτη γραμμή του πυρός. Τον ανέβασαν και τον κρατήσανε μέχρι να ξημερώσει. Όλο το βράδυ είμαστε μαζί του. Σε μια στιγμή έπαψαν να ακούγονται χτυπήματα ή μοτοσικλέτα… και ακούγαμε μόνο ουρλιαχτά. Τότε δεν αντέξαμε. Η Χρυσή έβαλε υστερικές φωνές και η Αριάδνη τιναζόταν από σπασμούς. Εγώ έλεγα και ξαναέλεγα δυνατά: ‘Να πεθάνει! Να πεθάνει! Να μην βασανίζεται άλλο!’. Ακούγαμε τα νερά που του ρίχνανε και το κιούπι που ανεβοκατέβαινε. Τα ξημερώματα ακούστηκε: ‘Φτάνει, δεν θα αντέξει άλλο!’. Τότε πέσαμε και εμείς να κοιμηθούμε. Όταν την άλλη μέρα κοιτάξαμε από την τρύπα του δωματίου του είδαμε ένα μάτσο κρέας ματωμένο. Όταν ο Ανδρέας μας ξανακοίταξε με το παραμορφωμένο πρόσωπό του ανάμεσα στα αίματα και στα γένια, χαμογελούσε, τους είχε νικήσει».

Έτσι νικήσαμε και εμείς τους επιγόνους τους το 2013 με το "σήκωμα" των υμνητών της Χούντας και όχι μόνο  της Χρυσής Αυγής που πριν δολοφονήσουν αριστερούς και ξένους μετανάστες είχαν απλώσει τα βρώμικα χέρια τους και στους πραγματικούς Εθνικιστές και όχι μια φορά. 

Αλλά ως γνωστόν εμείς οι Εθνικιστές "τρωγόμαστε" πιο δύσκολα. Γιατί φυσικά και ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ δεν πολεμιέται με ΣΙΩΠΗ αλλά με διαρκή αγώνα και υπενθύμιση  σε όλους των εγκλημάτων τους. 

Άλλωστε όλοι όσοι ασχολούνται με τον Εθνικιστικό χώρο γνωρίζουν πως οι Χρυσαυγίτες δεν είχαν καμία αποδοχή από όσους ακόμα και σήμερα τιμούν τους αγώνες του ΕΔΕΣ και σέβονται τους συμμάχους χωρίς την βοήθεια των οποίων θα είχαμε μετατραπεί σε Σοβιετία. 

Αυτοί λοιπόν που μαζί με την Χρυσή Αυγή μούντζωναν το Ελληνικό Κοινοβούλιο ως τάχα αγανακτισμένοι δεν μπορούν να μας μιλάνε για Δημοκρατία πόσο μάλλον να κατηγορούν εμάς που συμμετείχαμε για την αποδόμηση της Ναζιστικής Χρυσής Αυγής όταν αυτοί συγχρωτίζονταν στις πλατείες μαζί τους. 

Συνεχίστε λοιπόν να βρίζετε χυδαία τον Σόϊμπλε , τους δήθεν προδότες πολιτικούς όπως τον ΜΕΓΑΛΟ πατριώτη Αντώνη Σαμαρά και να υμνείτε τους δοτούς δημάρχους της χούντας . Δεξιοί μη λέτε πως είσαστε και ΕΘΝΙΚΙΣΤΕΣ γιατί όσοι ήταν κυνηγήθηκαν από τους χουντικούς σας όπως ο ήρωας Μουστακλής. Ο ιδρυτής της ΝΔ κατέφυγε στο εξωτερικό για να γλιτώσει από την μανία των Απριλιανών ενώ σπουδαίοι πολιτικοί της ΔΕΞΙΑΣ όπως και εφημερίδες της ΕΚΛΕΙΣΑΝ μη θέλοντας να υπηρετήσουν τον ΦΑΣΙΣΜΟ σας. Άλλες εφημερίδες με αριστερούς συντάκτες συνέχισαν να κυκλοφορούν. Στους δεξιούς δημοσιογράφους της Καθημερινής είχατε ήδη ΠΕΘΑΝΕΙ από την μέρα που καταλύσατε την Δημοκρατία στη χώρα μας ... 

Σ.Μ