Δεκαπενταύγουστος , γιορτή της Κοίμησης της Θεοτόκου, γνωστός και ως «το Πάσχα του καλοκαιριού». Ο 15αύγουστος είναι η κορύφωση του καλοκαιριού και ανά την Ελλάδα οι εορτασμοί είναι λαμπροί, με κορυφαίο ίσως, αυτόν στην Τήνο.
Τα τελευταία χρόνια, πλησιάζοντας η ημέρα του Δεκαπενταύγουστου, μία είναι η ευχή που αντηχεί σε σπίτια, πλατείες, παραλίες και γραφεία: «Καλή Παναγιά».
Άρχισε να ακούγεται δειλά-δειλά πριν από περίπου έξι χρόνια και ίσως τις πρώτες φορές προκαλούσε απορία ή και γέλια. Έκτοτε όμως, κάθε Δεκαπενταύγουστο δεν ακούγεται και τίποτα άλλο. Πρόκειται για φράση που έγινε λατρεία. Ή και όχι.
Αρχικά ας σταθούμε στο «καλή» ως πλεονασμό στην Παναγία. Ούτε η πρώτη ούτε η τελευταία φορά είναι που ένα γλωσσικό «ατόπημα» «ευδοκιμεί» στην καθημερινότητα. Το αυτό συμβαίνει και με το «καλή επιτυχία».
Στέκεται το «καλή» ως προσδιορισμός στο «Παναγιά»;. Το επίθετο «καλή» δεν μπορεί να χαρακτηρίζει –θεολογικά τουλάχιστον- την Παναγία, όπως δεν χαρακτηρίζουμε «καλό» τον Χριστό, όπως είχε επισημάνει σε «παρέμβασή» του πέρυσι το καλοκαίρι ο μητροπολίτης Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου. «Τα τελευταία χρόνια, επικράτησε μια μόδα που λέει Καλή Παναγιά, τι θα πει καλή Παναγιά! Λέμε καλό Χριστό; Eμείς λέμε Καλά Χριστούγεννα είναι γεγονός, λέμε Καλό Πάσχα είναι γεγονός» είχε πει χαρακτηριστικά.
Ωστόσο, η τελευταία φράση του Μητροπολίτη εξηγεί και γιατί η φράση «Καλή Παναγιά» γίνεται «αποδεκτή», καθώς αναφέρεται στην πραγματικότητα ως ευχή όχι στην Παναγία αλλά στην ημέρα του Δεκαπενταύγουστου.
Όπως αναφέρει σε ανάρτησή της στο Facebook, η ομότιμη Καθηγήτρια Γλωσσολογίας, Τμήμα Ελληνικής Φιλολογίας «το «Καλή Παναγιά» δεν έχει να κάνει με το καλός-κακός, ή με την καλή ή την… κακιά Παναγία. Δεν σημαίνει καν την ίδια την Παρθένο Μαρία — αλλά τη γιορτή της, την εορτή της Κοιμήσεως: «της Παναγιάς». Σημαίνει απλούστατα, «Με το καλό να φτάσει η μέρα του Δεκαπενταύγουστου, η γιορτή της Παναγίας, το πανηγύρι, το κατακαλόκαιρο»».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου